The Man Who Would Speak True - Blitzen Trapper

I had a lover, her name was Grace

She found me down in a lonely place

She dug me out with an old jaw bone

She dressed me up for to take me home

She fed me words that I could not taste

For I had no tongue, it had been replaced

By a green and a growin' flower which grew

And I knew if I ever spoke, I would speak true

We lived together in an old hotel

A broke-down palace with a wishing well

The neighbor girl taught me how to spell

And how to steal what I could not sell

But I fed my tongue on the Devil’s rum

In a roadhouse run by a godless bum

On a drunken night, with a stolen gun

I shot my lover as she made to run

The judge said, «Son, what have you done?»

But I didn’t speak a word, no I didn’t speak one

And the judge sent me away

And they buried my Grace, yeah, the very next day

They sent me out on a midnight train

In the rain, rollin' down through the dusty plain

Four men sittin' with an old shotgun

Silver stars pinned on every one

They busted my mouth for to get at my tongue

To see just how this had all begun

So I opened my mouth like a dragon’s breath

I only spoke truth, but it only brought death

And I laid those boys to rest

For the truth, in truth, is a terrible jest

For there ain’t no road but the road to home

There ain’t no crops but the ones you’ve sown

And if you learn one thing from me

You’d better guard your tongue like your enemy, yeah

I came to ground in a one-horse town

On the western rim, where the sun go down

Where a branded man might start again

For to right his wrong, for to lose his sin

But my tongue kept growing, it would not cease

I grew quite weary, couldn’t get no release

So I went to the magistrate and turned myself in

Picked up a shovel and he made the grin

And they planted me by the sea

Now the birds of the air make nests on me

Менің бір сүйгенім бар еді, оның аты Грейс  болатын

Ол мені оңаша жерден тапты

Ол мені кәрі жақ сүйегімен қазып алды

Ол мені үйге апару үшін киіндірді

Ол маған дәмі бере алмайтын сөздерді тамақтандырды

Менің тіл                                                                  |

Жасыл және өсіп келе жатқан гүл арқылы

Мен айтқан болсам, мен шын сөйлеймін

Біз ескі қонақ үйде бірге тұрдық

Тілек құдығы бар қираған сарай

Көрші қыз маған жазуды үйретті

Мен сата алмаған нәрсені қалай ұрлаймын

Бірақ мен тілімді шайтанның ромына тамақтандырдым

                                                                                                                          бомж  бомж

Мас түнде, ұрланған мылтықпен

Мен ғашығымды жүгіріп бара жатқанда атып тастадым

Судья: «Балам, сен не істедің?» – деді.

Бірақ мен бір сөз айтпадым, жоқ, мен бір сөйлемедім

Ал судья мені қуып жіберді

Олар менің Благодамды жерледі, иә, келесі күні

Олар мені түн жарымындағы пойызға жіберді

Жаңбырда шаң басқан жазықта аунап бара жатырмын

Төрт адам ескі мылтықпен отыр

Әрқайсысына күміс жұлдыздар қадалған

Олар менің тілім                   үш               үш                                                 |

Мұның бәрі қалай басталғанын көру үшін

Сондықтан мен аузымды айдаһардың демі сияқты аштым

Мен тек шындықты айттым, бірақ ол тек өлімге әкелді

Мен ол балаларды қойдым

Өйткені, шындығында,                                                                                                       ә          ақиқат           ақиқат                    Үйге        ә

Өйткені үйге апаратын жолдан басқа жол жоқ

Ешқандай дақыл жоқ, бірақ сіз еккен

Менен бір нәрсе үйренсеңіз

Тіліңді жауыңдай сақтағаның жөн, иә

Мен бір жылқы қаласына келдім

Күн бататын батыс шетінде

Брендтік адам қайдан бастай алады

Өзінің қателігін түзеу үшін, күнәсін жоғалту үшін

Бірақ менің тілім өсіп келе жатты, ол тоқтамайды

Мен қатты шаршадым, босата алмадым

Сондықтан мен магистратураға барып, өзіме айналдым

Қолына күрек алып, күлді

Олар мені теңіз жағасына отырғызды

Енді маған құстар ұя салады