Car Seat (God's Presents) - Blind Melon

Tongue tied, nerves as big as boulders

Why Mom, I thought I was your soldier

My brother sits by me

Buckled into the carseat

Feel the thirst, it’s time for pulling over

Into the truckstop on my daddy’s shoulder

Out back where they plant all the trees

Ten feet away my daddy buries me

GOD’S PRESENTS

If my path be smooth or rugged

If with thorns or roses strewn

Where I go the Father seeith

And He will leave me not alone

If I take the wings of morning

Far within the giant sea

Even there His hand will leave me

Even there my God will be

Though the gloom of night be round me

Though I cannot see my way

Yet the Lord will see and guide me

Because unto Him the night is day

If my thought are good or evil

Set me think to hide them not

There is one above all seeing

And He beholdth every thought

And ever more my eyes beholds me

And all my ways to Him are known

And His loving arms enfolds me

He will leave me not alone

God’s Presents was written by Blanche Bridge on February 11, 1884

Тілі байлаулы, жүйкелері тастай үлкен

Неге анашым, мен өзімді сенің солдатың деп ойладым

Менің ағам  қасымда  отырады

Көлік орындығына ілінді

Шөлдеуді сезініңіз, тартылу уақыты келді

Әкемнің иығында жүк аялдамасына

Олар барлық ағаштарды отырғызатын жерде

Он фут жерде әкем мені жерлейді

ҚҰДАЙДЫҢ СЫЙЛЫҒЫ

Егер менің жолым тегіс немесе үрленсе

Тікенектер немесе раушан гүлдері шашылған болса

Мен қайда барсам, Әкем көреді

Ол мені жалғыз қалдырмайды

Таңның қанатын алсам

Алып теңіздің ішінде

Тіпті сонда да Оның қолы мені тастап кетеді

Тіпті сол жерде менің Құдайым болады

Айналайын түннің қараңғылығы болса да

Мен өз жолымды көре алмасам да

Сонда да Жаратқан Ие мені көріп, жетелейді

Өйткені Оған түн – күн

Менің ойым жақсы немесе жаман болса

Маған оларды жасырмау керек деп ойлаңыз

Жоғарыда тұрған біреуі бар

Және Ол әрбір ойды көреді

Менің көзім мені көбірек көреді

Және менің оған барлық жолдарым белгілі

Оның сүйіспеншілікке толы құшақтары мені қоршайды

Ол мені жалғыз қалдырмайды

Құдай сыйластарын 1884 жылы 11 ақпанда Бланш көпірі жазған