Fritzl - Benighted

Es war ein abend I’m april

I’m blutroten schein der sonne

Ich bin ein kranker teil unserer spezies — ich weiss

Ich allein I’m flimmernden licht mit diesen fluchtigen bildern

Das bin nicht ich, das ist nicht mein gesicht

Fensterlose welt I’m nichts

Das bin nicht ich, das ist nicht mein gesicht

Sie beobachten mich schon lange, immer sind sie da Sie sezieren mich schon jetzt, mein innerstes liegt bar

Ich bin ein kranker teil unserer spezies — ich weiss schuld

Meine schuld frisst mich auf, mein gewissen ist rein

Konnte ich denn je ein solches monster sein?

Meine muden augen starren mich

An Mit versiegelten lippen spricht mein mund zu mir

Machtloser zeuge, mein schicksal enthullt

Ich bin ein kranker teil unserer spezies — ich weiss

Das bin nicht ich, das ist nicht mein gesicht

Sie beobachten mich schon lange, immer sind sie da Sie sezieren mich schon jetzt, mein innerstes liegt bar

Der bann halt mich gefangen, doch das bild erlischt

Die lichtlose nacht dringt tief in mich ein

Ich lege in ketten das bose in mir

Mein schuld

Mein schuld frisst mich auf, mein gewissen ist rein

Konnte ichh denn je ein solches monster sein?

Бұл мен сәуірдің кеші болды

Мен күннің қан қызыл нұрымын

Мен біздің түріміздің ауру бөлігімін - білемін

Мен бұл өткінші бейнелермен жыпылықтайтын жарықта жалғыз қалдым

Бұл мен емес, бұл менің бетім емес

Терезесіз әлем Мен ештеңе емеспін

Бұл мен емес, бұл менің бетім емес

Олар мені көптен бері бақылап келеді, олар әрқашан қасында. Олар мені қазірдің өзінде жарып жатыр, менің ішкі жан дүнием жалаңаш.

Мен біздің түріміздің ауру бөлігімін - мен кінәлі екенін білемін

Кінәм жейді, ар-ұжданым таза

Мен мұндай құбыжық бола аламын ба?

Шаршаған көздерім маған қарап тұр

Тығыз еріндеріммен аузым менімен сөйлеседі

Күшсіз куә, менің тағдырым әшкере болды

Мен біздің түріміздің ауру бөлігімін - білемін

Бұл мен емес, бұл менің бетім емес

Олар мені көптен бері бақылап келеді, олар әрқашан қасында. Олар мені қазірдің өзінде жарып жатыр, менің ішкі жан дүнием жалаңаш.

Сиқыр мені тұтқындайды, бірақ сурет өшеді

Жарықсыз түн менің ішіме терең енеді

Мен ішімдегі зұлымдықты шынжырға байладым

менің қатем

Айыбым жейді, ар-ұжданым таза

Мен мұндай құбыжық бола аламын ба?