Vier Lieder Op. 27: Heimliche Aufforderung (Mackay) - Barbara Hendricks, Wolfgang Sawallisch, Рихард Штраус

Auf, hebe die funkelnde Schale empor zum Mund

Und trinke beim Freudenmahle dein Herz gesund

Und wenn du sie hebst, so winke mir heimlich zu

Dann lächle ich und dann trinke ich still wie du…

Und still gleich mir betrachte um uns das Heer

Der trunknen Zecher -- verachte sie nicht zu sehr

Nein, hebe die blinkende Schale, gefüllt mit Wein

Und laß beim lärmenden Mahle sie glücklich sein

Doch hast du das Mahl genossen, den Durst gestillt

Dann verlasse der lauten Genossen festfreudiges Bild

Und wandle hinaus in den Garten zum Rosenstrauch

Dort will ich dich dann erwarten nach altem Brauch

Und will an die Brust dir sinken, eh du’s gehofft

Und deine Küsse trinken, wie ehmals oft

Und flechten in deine Haare der Rose Pracht

O komme, du wunderbare, ersehnte Nacht!

Жоғары, жарқыраған тостағанды ​​аузыңызға көтеріңіз

Ал қуаныш мерекесінде жүрегіңізді сау ішіңіз

Ал сен оларды көтергенде, маған жасырын қол бұлға

Сосын күлемін, сосын сен сияқты үнсіз ішемін...

Ал үнсіз мен сияқты айналамыздағы әскерге қарашы

Ішімдік ішкен адам -- оларды тым менсінбе

Жоқ, шарап толтырылған жарқыраған тостағанды ​​көтеріңіз

Ал олар шулы асқа риза болсын

Бірақ тамақтан ләззат алдың, шөліңді қандырдың

Содан кейін шулы жолдастардың қуанышты бейнесін қалдырыңыз

Ал бақшаға шығып, раушан бұтасына барыңыз

Мен сені сол жерде ескі әдет бойынша күтемін

Үміттен бұрын кеудеңе батып кеткісі келеді

Бұрынғыдай жиі сүйгеніңізді ішіңіз

Шашыңызға раушан гүлінің кереметін өріңіз

Кел, сен ғажайып, аңсаған түн!