L'étoile du matin - Au Champ Des Morts

Je serai le gardien, je serai le messie

J’ai foi en la fin et fait fi de leurs fables

Il ne reste déjà que des lambeaux de vie

Et des amas de restes et les coups et les cris

Plus qu’une ultime goutte

Je n’ai jamais douté de cette apocalypse finale

Inscrite dans le code initial

Et le grand délitement comme un filigrane

À mon corps défendant

Des cathédrales en flammes, aux océans de larmes

Appuyé sur ces murs qui s’effondrent

Adossé aux parois que s’effritent

Je chancelle, je m’effondre sur l’incertitude

A perte de vue et j’erre et je souhaite

Que l’aurore me transperce

Ces idoles flétries n’ont plus rien à m’offrir

Et je cours et je fuis car les flambeaux m’attirent

Dans les flammes s'écrira notre avenir

Je suis la nuit des temps, la douleur et les flammes

Et la lumière du monde

Et la lumière du monde

Et la lumière du monde

Et la lumière du monde

Le sang et les larmes

La nuit des temps et l’oubli

La chaleur des astres, le gardien du sacré

Les éclats lointains de l'étoile du matin

Мен қамқоршы боламын, мен Мәсіх боламын

Мен соңына сенемін және олардың ертегілеріне мән бермеймін

Қазірдің өзінде өмірдің үзінділері ғана қалды

Үйінділер мен соққылар мен айқайлар

Соңғы тамшыдан артық

Мен бұл ақырғы апокалипсиске ешқашан күмәнданбадым

Бастапқы кодта жазылған

Ал су таңбасындай үлкен ыдырау

Менің еркіне қарсы

Жанып жатқан соборлардан көз жасы мұхиттарына дейін

Осы қираған қабырғаларға сүйеніп

Қираған қабырғаларға сүйенді

Мен дірілдеймін, белгісіздікке құлаймын

Көзге көрінгенше мен тентіреп, тілеймін

Таң мені тесіп жіберсін

Бұл қурап қалған пұттардың маған ұсынатын ештеңесі қалмады

Мен жүгіремін және қашамын, өйткені алаулар мені тартады

Жалынға біздің болашағымыз жазылады

Мен уақыттың таңы, азап пен жалынмын

Және әлемнің нұры

Және әлемнің нұры

Және әлемнің нұры

Және әлемнің нұры

Қан мен көз жасы

Уақыттың таңы және ұмытылу

Жұлдыздардың ыстығы, Қасиеттінің қамқоршысы

Таң жұлдызының алыстағы сынықтары