Contempler l'abîme - Au Champ Des Morts

Et les tombes hurlent à la mort

Seules face à l’océan

De la chute et la loi, nous sommes tous dans l’attente

Au sommet des falaises, les mémoires vivent encore

Sans pouvoir dire adieu

Nous serons tous perdus

Sans jamais parvenir à la surfaces des choses

Loin du rivage

Dans les terres asséchées, les mémoires vivent encore

Et les cœurs battants ne saignent plus

Dans la noirceur du vide

J’aurai le dernier mot et l’illusion de croire

Dans les terres asséchées

Ne jamais renaitre et se laisser bercer

Par le grondement des vagues et la gloire du passé

Et descendre en silence pour qu’on n’oublie jamais

Sans pouvoir dire adieu, nous serons tous perdus

Entends la colère et les maux déchainés

Les souvenirs amers, les épaves oubliés

Et regarde au loin les regrets s'éloigner, et pars

Rejoins les abimes, le froid et la nuit

Les abimes, le froid et la nuit

Ал қабірлер өлімнен айғайлайды

Мұхитқа қарайтын жалғыз

Күз бен заңды бәріміз күтеміз

Жартастардың басында естеліктер әлі тірі

Қоштаса алмай

Біз бәріміз жоғаламыз

Ешқашан заттардың бетіне шықпау

Жағадан алыс

Құрғаған жерлерде естеліктер әлі күнге дейін сақталады

Ал соққан жүректер енді қанмайды

Бослықтың қараңғылығында

Мен соңғы сөзді және сену елесін айтамын

Құрғақ жерлерде

Ешқашан қайта туылмаңыз және ренжімеңіз

Толқындардың гүрілімен және өткеннің даңқымен

Біз ешқашан ұмытпау үшін үнсіздікпен төмен түсіңіз

Қоштаса алмай, бәріміз адасып қаламыз

Ашу мен зұлымдықты тыңдаңыз

Ащы естеліктер, ұмытылған апаттар

Және өкініштердің жойылып кетуін қараңыз және кетіңіз

Тұңғиыққа, суық пен түнге қосылыңыз

Шұңқырлар, суық және түн