Сити-17 - ATRAIDES

Не грусти, мы с тобой навсегда пропадём за оградой

Нам бетоном залили глаза, мы из сити-17

Если я попадусь, то тогда отпусти мои пальцы

Лучше просто запомни, что я не смогу улыбаться

Не грусти, мы с тобой навсегда пропадём за оградой

Нам бетоном залили глаза, мы из сити-17

Если я попадусь, то тогда отпусти мои пальцы

Лучше просто запомни, что я не смогу улыбаться

В который раз покидаю свой дом

Я лунатик, уставший прятаться

Все, с меня хватит

Я не знаю.

Кругом иконы палят

Ненависть вонзается в спину пружинами кровати

Эй, я тут вообще-то следы заметаю

Кто-то там тянется к небу, но он коснётся навряд ли

Мы в толпе людей, куда идти непонятно

Проклятый холод нас окутал от макушек до пяток

И не пытайся, потуги мимо кассы

Каждый твой гребаный выдох стынет

Прости, всё напрасно!

Добро пожаловать в сити-17

Лучше сотри улыбку с лица и слейся с биомассой

Тихо, не скули, заборы бьются током

Наша попытка убежать в этой кислотной луже сдохла

Мы словно забыты богом и не душит икота

Вокруг снуют дементры, но им нечем утолить свой голод

Не грусти, мы с тобой навсегда пропадём за оградой

Нам бетоном залили глаза, мы из сити-17

Если я попадусь, то тогда отпусти мои пальцы

Лучше просто запомни, что я не смогу улыбаться

Не грусти, мы с тобой навсегда пропадём за оградой

Нам бетоном залили глаза, мы из сити-17

Если я попадусь, то тогда отпусти мои пальцы

Лучше просто запомни, что я не смогу улыбаться

Қайғылы болма, сен екеуміз дуалдың ар жағында мәңгілікке жоғаламыз

Олар біздің көзімізді бетонмен толтырды, біз қала-17-денміз

Егер мен ұсталып қалсам, саусақтарымды жіберіңіз

Мен күле алмайтынымды есте ұстаған жөн

Қайғылы болма, сен екеуміз дуалдың ар жағында мәңгілікке жоғаламыз

Олар біздің көзімізді бетонмен толтырды, біз қала-17-денміз

Егер мен ұсталып қалсам, саусақтарымды жіберіңіз

Мен күле алмайтынымды есте ұстаған жөн

Мен тағы да үйімнен шығамын

Мен тығылудан шаршаған ұйықтаушымын

Бәрі, менде болды

Мен білмеймін.

Айналада белгішелер жанып тұр

Жек көру төсек серіппелерімен арқаны тесіп өтеді

Ей, мен бұл жерде өз жолымды жасырып жатырмын

Ол жерде біреу аспанға қол созады, бірақ қолын тигізуі екіталай

Көпшіліктің ішінде жүрміз, қайда барарымыз белгісіз

Қарғыс атқыр суық бізді бастан-аяқ жауып тұрды

Және тырыспаңыз, кассадан өтіп кетіңіз

Сіз алған әрбір деміңіз қатып қалады

Кешіріңіз, бәрі дұрыс емес!

17 қалаға қош келдіңіз

Бетіңізден күлімсіреуді сүртіп, биомассамен біріктірген дұрыс

Тыныш, ыңылдамаңыз, қоршаулар электрлі

Біздің осы қышқыл шалшықта қашуға тырысамыз

Бізді Құдай ұмытқан сияқты, ықыласы да тұншығар емес

Дементралар жан-жаққа жүгіреді, бірақ олардың аштықтарын тойдыратын ештеңесі жоқ.

Қайғылы болма, сен екеуміз дуалдың ар жағында мәңгілікке жоғаламыз

Олар біздің көзімізді бетонмен толтырды, біз қала-17-денміз

Егер мен ұсталып қалсам, саусақтарымды жіберіңіз

Мен күле алмайтынымды есте ұстаған жөн

Қайғылы болма, сен екеуміз дуалдың ар жағында мәңгілікке жоғаламыз

Олар біздің көзімізді бетонмен толтырды, біз қала-17-денміз

Егер мен ұсталып қалсам, саусақтарымды жіберіңіз

Мен күле алмайтынымды есте ұстаған жөн