Ронин - ATRAIDES

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный

Туда где солнце светит мне слишком ярко,

Но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза

Что запотело навсегда, от перегара

Рожденный бороться за право дышать, некогда не почувствует боли

Если муза жива, то я как самурай, если сдохла, то видимо ронин

Только обогащенный плутоний

Мотылек, что по линии жизни бежал

Навсегда улетает с ладони

Я скоро сорвав себе голос оглохну

Не жалею себя как они

Меня выблевал мир на холодный асфальт и я должен поднять кулаки

Позади меня теплое время

Вся жизнь как будто бы сон

Люди как будто бессмертны

Я слепо-глухо-немой,

Но мое сердце в сто раз тяжелее кошелька твоего приодетого папика

Сука не тявкай

Мне тысячи ртов говорили, что я никудышный и слабенький,

Но я так искренне верю в себя

Ведь я некогда не сгораю

Хоть убей меня, но не смотрю назад

Ведь рассвет уже не за горами

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный, туда где солнце светит мне слишком

Ярко, но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза, что запотело навсегда от перегара

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный, туда где солнце светит мне слишком

Ярко, но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза, что запотело навсегда от перегара

Прости, ты не увидишь мой след

Ведь я как ниндзя, просто пропал

Живу на половину во сне

Пока крадусь домой по ночам, эй Карта криво легла,

Но рано ржать тупой пидарас

Я сдвину все твои полюса

Туда где солнце светит для нас

Это каменный век

Мы на плоской земле

Все как один прозябаем на дне

Пока ты тихо пялишь во что я одет

Мне не стыдно казаться слабее, чем есть

Каждый сам по-себе

Выключи свет, и я первый начну полыхать на костре

Мне так трудно тут верить в людей

Видеть блики огней на глазах дикарей

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный, туда где солнце светит мне слишком

Ярко, но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза, что запотело навсегда от перегара

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный, туда где солнце светит мне слишком

Ярко, но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза, что запотело навсегда от перегара

Прости я снова перебрал и плетусь тихо пьяный, туда где солнце светит мне слишком

Ярко, но я не вижу ни черта дальше сетчатки глаза, что запотело навсегда от перегара

Кешіріңіз, мен қайта барып, мас күйінде тыныш жүрдім

Күн мен үшін тым жарқыраған жерде

Бірақ мен көз торының арғы жағын көре алмаймын

Түтіннен мәңгілік тұманды не

Тыныс алу құқығы үшін күресу үшін туылған, ешқашан ауырсынуды сезінбеу

Муза тірі болса, мен самурай сияқтымын, егер ол өлсе, ронин сияқтымын.

Тек байытылған плутоний

Тіршілік сызығын бойлай жүгірген көбелек

Алақаннан мәңгі ұшады

Жақында дауысым жоғалып, саңырау боламын

Мен олар сияқты өзімді аямаймын

Суық асфальтта әлем құсап, жұдырықтай жұмылуым керек

Артымда жылы уақыт

Барлық өмір арман сияқты

Адамдар өлмейтін сияқты

Мен соқыр-саңырау-мылқаумын,

Бірақ менің жүрегім сенің киінген әкеңнің әмиянынан жүз есе ауыр

Қаншық жаба берме

Мыңдаған ауыздар маған жарамсыз, әлсіз екенімді айтты.

Бірақ мен өзіме қатты сенемін

Себебі мен ешқашан күймеймін

Мені өлтір, бірақ мен артыма қарамаймын

Өйткені, таңның атысы алыс емес

Кешіріңіз, мен қайта бардым және мен үшін күн сәулесі түсетін жерге тыныш мас күйінде жүгірдім.

Бұл жарық, бірақ мен түтіннен мәңгілікке тұманданып кеткен көзімнің тор қабығынан басқа ештеңені көре алмаймын.

Кешіріңіз, мен қайта бардым және мен үшін күн сәулесі түсетін жерге тыныш мас күйінде жүгірдім.

Бұл жарық, бірақ мен түтіннен мәңгілікке тұманданып кеткен көзімнің тор қабығынан басқа ештеңені көре алмаймын.

Менің ізімді көрмейсің деп өкінемін

Ақыр соңында мен ниндзя сияқтымын, жоғалып кеттім

Жартылай арманда өмір сүру

Түнде үйге жасырынып бара жатқанда, эй, карта қисық жатыр,

Бірақ күлуге әлі ерте ақымақ ана

Мен сіздің барлық тіректеріңізді жылжытамын

Біз үшін күн сәулесі түсетін жерде

Бұл тас дәуірі

Біз жазық жердеміз

Бәріміз бір кісідей түбінде өсеміз

Сен менің кигеніме үнсіз қарап тұрғанда

Мен өзімнен әлсіз болып көрінуден ұялмаймын

Әркім өзінше

Жарықты сөндіріңіз, мен бағанаға бірінші болып жалындай бастаймын

Мен үшін мұнда адамдарға сену өте қиын

Жабайылардың көзіндегі шамдардың жарқырауын қараңыз

Кешіріңіз, мен қайта бардым және мен үшін күн сәулесі түсетін жерге тыныш мас күйінде жүгірдім.

Бұл жарық, бірақ мен түтіннен мәңгілікке тұманданып кеткен көзімнің тор қабығынан басқа ештеңені көре алмаймын.

Кешіріңіз, мен қайта бардым және мен үшін күн сәулесі түсетін жерге тыныш мас күйінде жүгірдім.

Бұл жарық, бірақ мен түтіннен мәңгілікке тұманданып кеткен көзімнің тор қабығынан басқа ештеңені көре алмаймын.

Кешіріңіз, мен қайта бардым және мен үшін күн сәулесі түсетін жерге тыныш мас күйінде жүгірдім.

Бұл жарық, бірақ мен түтіннен мәңгілікке тұманданып кеткен көзімнің тор қабығынан басқа ештеңені көре алмаймын.