Tamir - Aspova

Yıkılmaz duvarlar, ne dağlar gördüm, olsun

Gücüm var durmam, yıkılmam sözüm olsun

Azalmak günden güne, yazılmış dünden böyle

Haz almak yarından, imkânsızlıklarımdan

Uzun yolum uzun fazla, ey

Gözüm arar ufuklarda hep

Çekmem ayağım gazda, ey

İbre sonda birazdan, ey

Çalar çalar durmaz asla teyp

Bazen Weeknd, bazen sazla ney

Tüm hatırlar hafızamda hep

O mezarlıklar bir hastane

«Geri dönmek yok.»

dedim hep kendime

İstanbul, karambol bu, kararlar aldım kendime

Eve dönmek yok, yeni geldim kendime

Hissizdim, yaram dondu, bu karardan cayan da bendim

Beni yıkamaz onca badire

Nedenini sorma tahmin et

Yolum dolu tümseklerle

Yaram vardı hep tamir ettim

Beni yıkamaz onca badire

Nedenini sorma tahmin et

Yolum dolu tümseklerle

Yaram vardı hep tamir ettim

Bütün hepsi gelip üst üste

Kurtulayım yeter gözüm hiç yok lükste, ey

Bana göre değil kaderime küsmek

Sıkıntı yok, dönerim eve minibüsle

Yorulmak, gocunmak yok bana göre değil her şey elimde

Ucunda ışıklar görünüyor kapalı bir dert tünelinde

Alınmasınlar bana, darılmasınlar böyle

Tekim ben, tektim hep, bunun cezasını da ben çektim hep

Bunu biliyo’sun yetinemem azla, ey

Kalem ⸺ kâğıt sanki bana kazma kürek

Dertlerimin mezarını kazmam gerek

Çünkü benim için varlığım yazmak demek

«Geri dönmek yok.»

dedim hep kendime

İstanbul, karambol bu, kararlar aldım kendime

Eve dönmek yok, yeni geldim kendime

Hissizdim, yaram dondu, bu karardan cayan da bendim

Beni yıkamaz onca badire

Nedenini sorma tahmin et

Yolum dolu tümseklerle

Yaram vardı hep tamir ettim

Beni yıkamaz onca badire

Nedenini sorma tahmin et

Yolum dolu tümseklerle

Yaram vardı hep tamir ettim

Тау да емес, бұзылмайтын қабырғаларды көрдім

Менде күш бар, тоқтамаймын, сынбаймын.

Күннен-күнге азайып, Кеше осылай жазылған

Ертеңгі күннен ләззат алу, мүмкін еместерім

Менің ұзақ жолым тым ұзақ, эй

Мен әрқашан көкжиектерді іздеймін

Мен газға аяғымды тартпаймын, эй

Жақында ине бітеді, эй

Ол ойнай салысымен таспа ешқашан тоқтамайды.

Кейде Weeknd, кейде қамыс ней

Барлық естеліктер әрқашан менің жадымда

Ол зираттар аурухана

«Артқа жол жоқ».

Мен үнемі өзіме айтатынмын

Стамбул, бұл хаос, мен өзім үшін шешім қабылдадым

Үйге қайтып бармаймын, мен өзімді алдым

Ұйып қалдым, жарам қатып қалды, Мен бұл шешімнен қайттым

Сол бадирлердің бәрі мені жуып тастай алмайды

Неліктен болжайды деп сұрамаңыз

Менің жолым соқпақтарға толы

Менің жарам бар еді, оны үнемі түзететінмін

Сол бадирлердің бәрі мені жуып тастай алмайды

Неліктен болжайды деп сұрамаңыз

Менің жолым соқпақтарға толы

Менің жарам бар еді, оны үнемі түзететінмін

Барлығы бірге келеді

Құтылып кетейін, сән-салтанатқа көзім жоқ, эй

Маған емес, тағдырыма ренжуге

Жарайды, үйге микроавтобуспен келемін

Шаршамаңыз, ренжімеңіз, бұл мен үшін емес, бәрі өз қолымда

Жабық қиыншылық туннелінің соңында шамдар пайда болады

Олар маған ренжіп қалмасын

Мен жалғызбын, мен әрқашан жалғыз болдым

Білесің бе, мен азға қанағат ете алмаймын, эй

Қалам ⸺ қағаз маған қазған күрек сияқты

Маған қиыншылықтарымның моласын қазу керек

Өйткені мен үшін менің бар болуым – жазу

«Артқа жол жоқ».

Мен үнемі өзіме айтатынмын

Стамбул, бұл хаос, мен өзім үшін шешім қабылдадым

Үйге қайтып бармаймын, мен өзімді алдым

Ұйып қалдым, жарам қатып қалды, Мен бұл шешімнен қайттым

Сол бадирлердің бәрі мені жуып тастай алмайды

Неліктен болжайды деп сұрамаңыз

Менің жолым соқпақтарға толы

Менің жарам бар еді, оны үнемі түзететінмін

Сол бадирлердің бәрі мені жуып тастай алмайды

Неліктен болжайды деп сұрамаңыз

Менің жолым соқпақтарға толы

Менің жарам бар еді, оны үнемі түзететінмін