Kara Gözüm - Aspova

Hiçbir şeyden korkmam

Kendimden korktuğum kadar

Bin bir türden insan

Hep çöpe attım sormadan

Dün birden geçmez

Yarınım adam seçmez hiç

Kahpeler kahpedir uğraşma hissedemez, piç

Yıkılmaz sandım, bütün duvarlarım hasarlı artık

Dokunmasaydın şakaklarımdan akmazdı yıllardır

Sandım ki tüm yollar aynı, mevsimler hep aynı

Hayır, hayır, bu en sıcak Kasım ayı

Sanki Temmuz’daydık tenin kezzap gibi yaktı

Saydım, saydım, ne kadar sürecek gün saydım

Kara gözüm, kara bahtım

Yaralandım çok kez ahdın var

Karalandım, yara bandım

Kendim kalktım hep

Sana sözüm, iki gözüm

Önüm aksın, ladesim aklımda

Yaradandır, acı çektim yine kalktım bak

Ne ince bitlere bel bağladım ki göremedim yüksek meblağları

Başkası sarmayı bilmiyordu yaramı, «Geçer.»

dedi ama ben dağladım

Arasında kalmışım binaların bi' gecekondu gibi ama hep sağlamım

Yıkılmayan bi' duvarlarım kaldı, aştım artık yüksek dağları

«Hırsım bana çok şey sağladı.»

derken kaybettim o insanları

Takılmadan konuşan bi' adamım ama bu kez unuttum tüm lisanları

Sustum, sustum, «Yetti artık.»

dedim, ağzımı açıp risk almadım

Beni saf belledi zahar, or’da dur biraz

Şükür kimseye hapis kalmadım

Fuck man, «Bi' gün ispatlarım», dedim, «takma bu kadar boş insanları.»

Sıktım sabır taşından su çıktı çünkü patlarsam pis patlarım

«Sen bi' sikime iz bırakmadın Aspo çünkü müziğinde his kalmadı.»

dediler

Yuttum sanma o pis lafları

Ben oluca’m bokunuzu tek tek yediren

Kara gözüm, kara bahtım

Yaralandım çok kez ahdın var

Karalandım, yara bandım

Kendim kalktım hep

Sana sözüm, iki gözüm

Önüm aksın, ladesim aklımda

Yaradandır, acı çektim yine kalktım bak

(Kara gözüm, kara bahtım

Yaralandım çok kez ahdın var

Karalandım, yara bandım

Kendim kalktım hep

Sana sözüm, iki gözüm

Önüm aksın, ladesim aklımda

Yaradandır, acı çektim yine kalktım bak)

Мен ештеңеден қорықпаймын

Өзімнен қанша қорқамын

мың бір түрлі адамдар

Мен оны үнемі сұрамай лақтырып жібердім

Кешегі күн өтпейді

Менің ертеңім ешқашан еркек таңдамайды

Қаншықтар ешқандай күш-жігерді сезіне алмайды, бейбақ

Мен оны бұзылмайтын деп ойладым, қазір менің қабырғаларымның бәрі бұзылды

Егер сен тигізбесең, ол менің храмдарымнан жылдар бойы ағып кетпес еді

Мен барлық жолдар бірдей, жыл мезгілдері әрқашан бірдей деп ойладым

Жоқ, жоқ, бұл ең ыстық қараша

Шілдеде болдық, терің экстаздай күйіп кетті

Мен санадым, санадым, қанша уақыт кетеді деп санадым

Менің қара көзім, менің бақытым

Мен тым көп ренжідім

Мені сызып тастады, менің таңғышым

Мен әрқашан өзім тұрдым

Саған сөзім, қос көзім

Алға алам, тілегім ойымда

Жаратушы ғой, қиналдым, қайта тұрдым қарадым

Мен үлкен сомаларды көре алмайтын жұқа биттерге қалай сендім?

«Өтеді» деп жарамды таңуды басқа ешкім білмеді.

деді ол бірақ мен ажырасып кеттім

Мен сіздің ғимараттарыңыздың арасында қараңғы үй сияқты тұрып қалдым, бірақ мен әрқашан берікпін

Сынбайтын қабырғам бар, Енді биік тауларды бағындырдым.

«Менің амбициям маған көп нәрсе берді».

содан кейін мен ол адамдарды жоғалттым

Мен кептелмей сөйлейтін адаммын, бірақ бұл жолы барлық тілді ұмыттым

«Жетеді» деп үнсіз қалдым.

Аузымды ашып, тәуекелге барған жоқпын дедім

Захар мені таза еске алды, сонда біраз тұр

Құдайға шүкір мен ешкіммен араласпаймын

Бля адам, «Мен оны бір күні дәлелдеймін» дедім, «ондай босқа адамдар үшін уайымдама».

Сабыр тасын қыстым, себебі жарылып кетсем қатты жарылып кетем.

«Сіз менің сиқырыма тыртық қалдырмадыңыз, Аспо, өйткені сіздің музыкаңызда ешқандай сезім жоқ».

олар айтты

Мен бұл лас сөздерді жұттым деп ойламаңыз

Боқыңды бір-бір жейтін мен боламын

Менің қара көзім, менің бақытым

Мен тым көп ренжідім

Мені сызып тастады, менің таңғышым

Мен әрқашан өзім тұрдым

Саған сөзім, қос көзім

Алға алам, тілегім ойымда

Жаратушы ғой, қиналдым, қайта тұрдым қарадым

(Менің қара көзім, менің сәтсіздігім

Мен тым көп ренжідім

Мені сызып тастады, менің таңғышым

Мен әрқашан өзім тұрдым

Саған сөзім, қос көзім

Алға алам, тілегім ойымда

Жаратушы ғой, қиналдым, қайта тұрдым, қара)