Кто ты? - Артерия

Снова полночь — слышу чей-то голос,

Шепчет имя, манит и зовет меня

И белым

Туманом

На стеклах чей-то вздох оставлен,

И гаснет

Вдруг пламя

Хотя нет ветра.

Вижу тень я —

Кто-то в черном у окна.

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши!

Может, за душой моей явилась?

Только нет души.

Проклят, брошен

Словно камень с неба,

Страшно падать,

Только ждать еще страшней!

Все помнить

И жаждать

Любви, но быть распятым ею,

И мчаться

К безумью,

Услышав Голос

Ровно полночь — снова тень идет ко мне

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши!

Может, за душой моей явилась?

Только нет души.

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши!

Может, за душой моей явилась?

Только нет души.

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши!

Может, за душой моей явилась?

Только нет души.

Тағы да түн ортасы - мен біреудің дауысын естимін,

Есімді сыбырлап, шақырып шақырады

Және ақ

тұман

Біреудің тынысы әйнек үстінде қалады

Және шығады

Кенеттен жалын

Жел болмаса да.

Мен көлеңке көріп тұрмын

Терезеде қара киімді біреу.

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз!

Мүмкін ол менің жаным үшін келген шығар?

Тек жан жоқ.

Қарғыс атқан, тасталған

Аспаннан түскен тас сияқты

Құлап кету қорқынышты

Одан да нашар күтіңіз!

Барлығын есте сақта

Және құмар

Сүй, бірақ онымен айқышқа шегелен,

Және жарыс

Ақылсыздыққа

Дауысты есту

Дәл түн ортасы – тағы да маған көлеңке келеді

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз!

Мүмкін ол менің жаным үшін келген шығар?

Тек жан жоқ.

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз!

Мүмкін ол менің жаным үшін келген шығар?

Тек жан жоқ.

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз!

Мүмкін ол менің жаным үшін келген шығар?

Тек жан жоқ.