La Última Montaña - Antonio Vega

Ella no sabe que la ví

inmóvil y toda gris,

tomé el sendero hacia el lugar,

en la montaña.

Aquella noche la pase

oyendo el agua correr

sentia enorme la atracción

de la montaña.

Camino sin ver el final

y el paso que aún no he dado ya está atrás,

¿estoy llegando?

¿o he llegado ya?

Como los rios prometi

el nunca retroceder,

pero ellos caen, se dejan ir, yo

mi peso he de vencer.

Arena que cede al andar,

Paredes que se dejan abrazar,

Parece que la cumbre cerca está,

Algo mas cerca que ayer.

La úllima montaña quedo

delante de ti,

la última montaña quedó

muy cerca de ti.

El sol ya no se deja ver

la noche ébano es,

siento lo vivo y fanlasmal

de la montaña.

Camino sin ver el final

y el paso que aún no he dado ya está atrás,

estoy llegando y he llegado ya

poco más cerca que ayer.

La última montaña quedó

delante de tí

la úllima mantaña quedó

muy cerca de tí.

Ол менің оны көргенімді білмейді

қозғалыссыз және барлық сұр,

Мен жерге жол тарттым,

тауда.

Мен сол түнді өткіздім

ағып жатқан суды тыңдау

Мен үлкен тартымдылықты сезіндім

таудың.

Соңын көрмей жүремін

мен әлі жасамаған қадам артта қалды,

Мен келе жатырмын?

әлде мен келдім бе?

Мен уәде еткен өзендер сияқты

ешқашан шегінбеген,

Бірақ олар құлап, босатады, мен

Мен салмағымды жеңуім керек.

Жүргенде шығатын құм,

Құшақтауға мүмкіндік беретін қабырғалар,

Саммит жақындаған сияқты,

Кешегіден жақынырақ.

Соңғы тау қалды

сенің алдыңда,

соңғы тау қалды

саған өте жақын.

Күн енді көрінбейді

қара түн,

Мен тірі және фанластикалық сезінемін

таудың.

Соңын көрмей жүремін

мен әлі жасамаған қадам артта қалды,

Мен келемін, мен келдім

кешегіден сәл жақынырақ.

Соңғы тау қалды

сіздің алдыңызда

соңғы көрпе қалды

саған өте жақын.