Wendell Walker - Andy Shauf

Wendell Walker was a friend of mine

We’d stain our teeth in the summertime

And with lips of purple, the winter would roll

Past the boarded windows into our souls

And shake our weary bones

Now this past winter was the coldest in years

It’s hard to explain if you’ve never lived here

But it locks your doors and starts your mind

Thinking in circles just to pass the time

And breaks your weary heart

Now Wendell Walker was a man of God

But he didn’t care much for his sober mind

And when the cold mixed in he was turned around

Heard the voice of God and the angels sound

A message just for him:

«My son, my son, she is the devil’s child

Won’t you save her while you can

Cut down the other man»

Now Wendell Walker was a friend of mine

But he married too young in the summertime

Their hearts weren’t ripe so they fell apart

And I found myself with a joyful heart

As our secret lives began

We found our moments in between the hours

When Wendell Walker drove his car to town

But one day he found a letter that I wrote for her

On the top of her dresser and in his winter mind

He heard the voice of God say:

«My son, my son, she is the devil’s child

Won’t you save her while you can

Cut down the other man»

With the voice of the lord ringing in his ears

And the note to his wife that confirmed his fears

He sat down on the edge of the bed

Read the letter again to see who’d sent it

But it was signed 'forever yours'

He stood up slow like he’d just been hit

Walked into the kitchen where his wife was sitting

He said, «my mother called on the telephone

She says she needs some help so I’ll be back in the morning»

And he grabbed his heavy coat

My phone rang while I was watching the news

She said the house was ours to cure these winter blues

So I made my way, and we turned the blinds

And Wendell walked in just in time

To see our secret die and say:

«My son, my son I’m gonna have to cut you down»

He pointed his rifle to my eyes

But his hesitating hands

Were shaking from the cold

So I pushed his gun away

Just as he found his strength

And the bullet kissed her lips

And I cried:

«My god, my god what have I done?»

And he reloaded his gun

And he put it in his mouth

And I stood in the room that I’d created

Уэнделл Уокер менің досым болды

Жазда тістерімізді бояйтынбыз

Күлгін түсті еріндер болса, қыс мезгілі болады

Тақталы терезелерден өтіп біздің жанымызға

Ал шаршаған сүйектерімізді шайқаңыз

Енді осы өткен қыс жылдардағы ең суық болды

Бұл жерде ешқашан тұрмағаныңызды түсіндіру қиын

Бірақ ол есіктеріңізді құлыптап, ойыңызды бастайды

Уақытты өткізу үшін шеңберлерде ойлау

Және сіздің шаршаған жүрегіңізді жаралайды

Енді Уэнделл Уокер Құдайдың адамы болды

Бірақ ол өзінің байсалды санасына аса мән бермеді

Суық араласқанда, ол бұрылды

Құдайдың даусын және періштелердің даусын естідім

Тек оған арналған хабар:

«Балам, балам, ол шайтанның баласы

Қолыңнан келгенше оны құтқармайсың ба

Басқа адамды кесіңіз»

Енді Уэнделл Уокер менің досым болды

Бірақ ол жазда тым жас үйленді

Олардың жүректері пісіп-жетілмегендіктен, ыдырап кетті

Мен өзімді қуанышты жүрекпен  таптым

Біздің құпия өміріміз басталды

Біз сағаттардың арасындағы сәттерімізді                    өз   сәттерімізді      таптық

Венделл Уолкер көлігін қалаға апарған кезде

Бірақ бір күні ол менің оған жазған хатымды тауып алды

Көйлегінің үстінде және оның қысқы ойында

Ол Құдайдың даусын естіді:

«Балам, балам, ол шайтанның баласы

Қолыңнан келгенше оны құтқармайсың ба

Басқа адамды кесіңіз»

Құлағында шырылдаған мырзаның даусымен

Оның қорқынышын растайтын әйеліне жазған жазбасы

Төсектің шетіне отырды

Хатты кім жібергенін көру үшін қайта оқыңыз

Бірақ бұл  мәңгі сенікі»

Ол жаңа ғана соққыға жығылғандай баяу тұрды

Әйелі отырған ас үйге кірді

Ол: «Анам телефонға қоңырау шалды

Ол маған көмек керек екенін айтады, мен таңертең қайтамын»

Ол ауыр пальтосын алды

Жаңалық көріп отырғанымда телефоным шырылдады

Ол бұл үй қысқы көгілдір ауруды емдеу үшін біздікі деді

Мен                                     жалюз       жалюздерді   бұрдық

Ал Уэнделл дер кезінде кірді

Құпиямыздың өлгенін көру үшін:

«Балам, балам, мен сені кесіп тастауым керек»

Ол мылтығын менің көзіме бағыттады

Бірақ оның екі қолдары

Суықтан дірілдеп жатты

Мен оның мылтығын итеріп жібердім

Ол өз күшін тапқандай

Ал оқ оның ернінен сүйді

Мен жыладым:

«Құдай-ау, құдай-ау мен не істедім?»

Ол мылтығын қайта оқтады

Және ол оны аузына салды

Мен өзім құрған бөлмеде тұрдым