Шёлковый шнурок - Алла Баянова

Милый мой строен и высок,

Милый мой ласков и жесток,

Больно хлещет шелковый шнурок.

Разве в том была моя вина,

Что казалась жизнь мрачнее сна,

Что я счастье выпила до дна?..

Потом, когда судьи меня спросили:

«Этот шнурок ему вы подарили?»

—

Ответила я, вспоминая:

«Не помню, не помню, не знаю!»

Только раз, странно недвижим,

Он смотрел сквозь табачный дым,

Как забылась в танце я с другим.

Разве в том была моя вина,

Что от страсти я стала пьяна,

В танце я была обнажена…

Потом, когда судьи меня спросили:

«Там в ту ночь вы ему изменили?»

—

Ответила я, вспоминая:

«Не помню, не помню, не знаю!»

В ранний час пусто в кабачке,

Ржавый крюк в дощатом потолке,

Вижу труп на шелковом шнурке.

Разве в том была моя вина,

Что цвела пьянящая весна,

Что с другим стояла у окна?..

Менің қымбаттым сымбатты және ұзын,

Менің қымбаттым мейірімді және қатал,

Жібек бауы ауырады.

Менің кінәм болды ма

Бұл өмір ұйқыдан да қараңғы болып көрінді,

Бақытты түбіне дейін немен ішкенмін?..

Сонда судьялар менен сұрағанда:

«Оған мына шілтерді сен бердің бе?»

—

Мен есіме түсіп жауап бердім:

— Есімде жоқ, есімде жоқ, білмеймін!

Бір-ақ рет, біртүрлі қозғалыссыз,

Ол темекі түтініне қарады,

Басқамен билегенде қалай ұмыттым.

Менің кінәм болды ма

Құмарлықтан мас болдым,

Мен биде жалаңаш болдым...

Сонда судьялар менен сұрағанда:

«Сол түні сен оны алдадың ба?»

—

Мен есіме түсіп жауап бердім:

— Есімде жоқ, есімде жоқ, білмеймін!

Таңертең таверна бос,

Ағаш төбедегі тот басқан ілмек

Мен жібек баудың үстіндегі мәйітті көріп тұрмын.

Менің кінәм болды ма

Есті көктем гүлдеген,

Терезенің жанында тұрған екіншісінде не болды?..