Грусть славянская - Алексей Большой

Припев:

Эх,

, вечная тоска!

Боль неизлечимая, черные глаза.

Солью раны сыплются, вены режут в кровь.

Водкой в горле булькает чистая любовь.

А мы — собой непонятый Народ,

Из каждой песни цыганщина прет.

Тревожат душу частые слова:

«Казенный дом», да «Буйна голова».

Запой случился — тебя поймут.

Романтика — украл, выпил и в тюрьму.

А из кино мотивчик тот осел,

С призывным криком: «Танцуют все!»

Рефлексом Павлова бегу я, поверь,

Смотреть, как в сказке скрипнула дверь.

Все мне ясно стало теперь, —

Вдруг, как в сказке, скрипнула дверь.

Припев:

Эх, грусть Славянская, вечная тоска!

Боль неизлечимая, черные глаза.

Солью раны сыплются, вены режут в кровь.

Водкой в горле булькает чистая любовь.

Эй, эй, эй, поскорей!

Эй, эй!

И никогда мы петь не перестанем:

«Поспели вишни в саду у дяди Вани».

Прости нас, Бог, уж так уж вышло,

У дяди Вани поспели вишни.

И коль уже пошла такая пьянка,

Косоворотка или вышиванка, —

Мне все равно, не в этом счастье.

Смешались кони, *ляди и запчасти.

Припев:

Эх, грусть Славянская, вечная тоска!

Боль неизлечимая, черные глаза.

Солью раны сыплются, вены режут в кровь.

Водкой в горле булькает чистая любовь.

Эх, грусть Славянская, вечная тоска!

Боль неизлечимая, черные глаза.

Солью раны сыплются, вены режут в кровь.

Водкой в горле булькает чистая любовь.

Эй, эй, эй, поскорей!

Эй, эй!

Эй, эй, эй, поскорей!

Эй, эй!

Хор:

Эх,

, мәңгілік сағыныш!

Ауыруы жазылмас, көзі қара.

Жараларға тұз құйылады, тамырлар қанға кесіледі.

Көмейдегі арақ мөлдір махаббатты шырылдатады.

Ал біз түсінбеген халықпыз,

Әр әннен сыған еліктейді.

Жиі айтылатын сөздер жанды алаңдатады:

«Қазынашылық үй», иә «Жел басы».

Қиындық болды - сіз түсінесіз.

Романтика - ұрлап, ішіп, түрмеге түсті.

Ал фильмдегі мотив - бұл есек,

Шақырған дауыспен: «Бәрі билесін!»

Мен Павлов рефлексімен жүгіремін, маған сеніңіз,

Ертегіде есіктің қалай сықырлағанын қараңыз.

Маған қазір бәрі түсінікті,

Кенет ертегідегідей есік сықырлады.

Хор:

О, славяндық мұң, мәңгілік сағыныш!

Ауыруы жазылмас, көзі қара.

Жараларға тұз құйылады, тамырлар қанға кесіледі.

Көмейдегі арақ мөлдір махаббатты шырылдатады.

Эй, эй, эй, тезірек!

Эй Эй!

Біз ән айтуды ешқашан тоқтатпаймыз:

«Ваня ағайдың бағында шие піскен».

Бізді кешір, Құдай, дәл солай болды

Ваня ағайдың шиесі піскен.

Ал мұндай ішімдік жойылып кеткендіктен,

Косоворотка немесе вышыванка, -

Маған бәрібір, бұл бақыт емес.

Жылқылар, жылқылар, қосалқы бөлшектер араласты.

Хор:

О, славяндық мұң, мәңгілік сағыныш!

Ауыруы жазылмас, көзі қара.

Жараларға тұз құйылады, тамырлар қанға кесіледі.

Көмейдегі арақ мөлдір махаббатты шырылдатады.

О, славяндық мұң, мәңгілік сағыныш!

Ауыруы жазылмас, көзі қара.

Жараларға тұз құйылады, тамырлар қанға кесіледі.

Көмейдегі арақ мөлдір махаббатты шырылдатады.

Эй, эй, эй, тезірек!

Эй Эй!

Эй, эй, эй, тезірек!

Эй Эй!