Snow (Снег) - Александр Городницкий

Тихо по веткам шуршит снегопад,

Сучья трещат на огне.

В эти часы, когда все еще спят,

Что вспоминается мне?

Неба тяжёлого просинь,

Давние письма домой…

В царстве чахоточных сосен

Быстро сменяется осень

Долгой полярной зимой.

Припев: Снег, снег, снег, снег,

Снег над палаткой кружится.

Вот и кончается наш краткий ночлег.

Снег, снег, снег, снег…

Тихо на тундру ложится

По берегам замерзающих рек —

Снег, снег, снег.

Над Петроградской твоей стороной

Вьется веселый снежок.

Вспыхнет в ресницах звездой озорной,

Ляжет пушинкой у ног.

Тронул задумчивый иней

Кос твоих светлую прядь.

И над бульварами линий,

По-ленинградскому синий,

Вечер спустился опять.

Припев: Снег, снег, снег, снег,

Снег за окошком кружится…

Он не коснется твоих сомкнутых век.

Снег, снег, снег, снег…

Что тебе, милая, снится?

Над тишиной замерзающих рек —

Снег, снег, снег.

Долго ли сердце твое сберегу?

Ветер поет на пути.

Через туманы, мороз и пургу

Мне до тебя не дойти.

Вспомни же, если взгрустнется,

Наших стоянок огни.

Вплавь и пешком, как придется,

Песня к тебе доберется

Даже в нелетные дни.

Снег, снег, снег, снег,

Снег над тайгою кружится…

Вьюга заносит следы наших саней.

Снег, снег, снег, снег…

Пусть тебе нынче приснится

Залитый солнцем вокзальный перрон

Завтрашних дней.

Тыныш жауған қар бұтақтарда сыбдырлайды,

Өртте бұтақтар сықырлайды.

Осы сағаттарда, бәрі әлі ұйықтап жатқанда,

Менің есімде не қалды?

Аспан ауыр көк,

Ескі хаттар үйге...

Тұтынушы қарағайлар патшалығында

Күз тез өзгереді

Ұзақ полярлық қыс.

Қайырмасы: Қар, қар, қар, қар,

Қар шатырдың үстінде бұралып жатыр.

Сонымен қысқа түніміз аяқталды.

Қар, қар, қар, қар...

Тундрада тыныш жатыр

Қатқан өзендердің жағасында -

Қар, қар, қар.

Петроградтың үстінде сіздің жағыңыз

Көңілді қар.

Кірпіктерде тентек жұлдыз болып жарқырайды,

Аяқ астындағы қылшық сияқты өтірік.

Ойлы қырау тиді

Жарқын жіпті өріңіз.

Желілік бульварлар арқылы,

Ленинград көкте,

Кеш қайтадан батты.

Қайырмасы: Қар, қар, қар, қар,

Терезенің сыртында қар айналып тұр...

Ол сіздің жабық қабақтарыңызға тиіспейді.

Қар, қар, қар, қар...

Сіз не туралы армандайсыз, жаным?

Мұздатылған өзендердің тыныштығының үстінде -

Қар, қар, қар.

Жүрегіңді қашанға дейін сақтаймын?

Жолда жел ән салады.

Тұман, аяз және қарлы боран арқылы

Мен саған жете алмаймын.

Есіңізде болсын, егер сіз қайғырсаңыз,

Біздің автотұрақ шамдары.

Қалағаныңызша жүзіңіз және жүріңіз

Ән сізге жетеді

Тіпті ұшпайтын күндерде де.

Қар, қар, қар, қар,

Тайганың үстінде қар бұрқырап тұр ...

Шанамыздың ізін боран жауып тұр.

Қар, қар, қар, қар...

Бүгін армандауға рұқсат етіңіз

Күн сәулесі түсетін теміржол вокзалы

Ертең.