Галатея - Александр Городницкий

В летней Греции полдень горяч,

Пахнут мёдом высокие травы…

Только в доме у скульптора — плач,

Только в доме у скульптора — траур.

Причитанья и слёзы вокруг,

Хоть богов выносите из дому.

— Что с тобою случилось, мой друг?

— Галатея уходит к другому!

— Что с тобою случилось, мой друг?

— Галатея уходит к другому!

Позабыв про еду и питье,

Он ваял её нежно и грубо.

Стали тёплыми бёдра её,

Стали алыми белые губы.

Над собою не видя беды,

Жизнь он отдал созданью родному.

Пропадают напрасно труды —

Галатея уходит к другому!

Пропадают напрасно труды —

Галатея уходит к другому!

Не сиди же, печаль на челе,

Жазда Грецияда түс ауа ыстық,

Биік шөптер бал иісі...

Тек мүсіншінің үйінде - жылап,

Тек мүсіншінің үйінде жоқтау бар.

Айналада жоқтау мен көз жас

Тым болмаса құдайларды үйден шығар.

— Досым саған не болды?

- Галатея басқаға кетеді!

— Досым саған не болды?

- Галатея басқаға кетеді!

Тамақ пен сусынды ұмытып,

Ол оны ақырын және өрескел мүсіндеді.

Оның жамбастары жылыды,

Қып-қызыл ақ еріндер болды.

Өзімнен жоғары, қиындық көрмей,

Ол өз өмірін туған жеріне берді.

Жұмыс босқа кетеді

Галатея басқасына барады!

Жұмыс босқа кетеді

Галатея басқасына барады!

Отырма, маңдайыңда мұң,