Et je voyage - Ajda Pekkan

Je ne regarde pas la portière,

J’aime l’eau dorée, la lumière,

Des quais de gare,

M’a mis tous ces détailles au rythme des railles,

Je pars …

Il y a dans chaque train, la magie du train Siberien,

Je vois venir,

Les forêts, des villes dorées,,

Tracées comme de souvenirs

Et je voyage,

Je laisse ma place à mon abscence

Je ne maquille pas mon existence

Un amour fatigué, fatigué

Et je voyage

De vieux quartiers en plages blanches

J’attends que la vie recommence

Loin d’un amour trop fatigué, fatigué

Dans cet hôtel inconnu

Je dors comme je ne dormais plus

Depuis le soir

L’envie de revoir le soleil

Au matin le réveil, je parle

Мен есікке қарамаймын,

Мен алтын суды, жарықты жақсы көремін,

станциялық платформалар,

Маған осы бөлшектердің барлығын мазақ ету ырғағына қойыңыз,

Мен кеттім …

Әрбір пойызда Сібір пойызының сиқыры бар,

келе жатқанын көремін,

Ормандар, алтын қалалар,

Естеліктер сияқты із қалдырды

Ал мен саяхаттаймын,

Мен жоқтығыма жол беремін

Мен өз өмірімді жасақтамаймын

Шаршаған, шаршаған махаббат

Ал мен саяхаттаймын

Ескі кварталдардан ақ жағажайларға дейін

Мен өмірдің қайта басталуын күтемін

Махаббаттан алыс тым шаршаған, шаршаған

Бұл белгісіз қонақүйде

Мен ешқашан ұйықтамағандай ұйықтаймын

Кештен бері

Күнді қайта көруді аңсау

Таңертең тұрып сөйлеймін