Качели - Аффинаж

Летели к чёрту облака с большой скоростью

Я знал, что должно случиться осенью

Глаза и волосы мои выцветут

А твои станут чёрными с проседью

Как больно осенью горло сжимается

Как жаль, но я разучился плакать

И не умея словами всё это высказать

Упал... Упал всем телом в осеннюю слякоть.

Я умираю на качелях!

Я ненавижу этот спорт!

Как вы любили, куда смотрели?!

Что наше небо кто-то стёр

Расчёты компьютеров оказались неверными

В кострах красно-жёлтых сгорело последнее лето

Мне кашлем твоим окна в комнате вышибло

Да, я стал суеверным слишком, наверное

А люди по-прежнему верили в праздники

За хлебным мякишем не видя большего

В надгробных надписях так мало спорного

Не жаль реального - жаль иллюзорного

Я умираю на качелях!

Я ненавижу этот спорт!

Как вы любили, куда смотрели?!

Что наше небо кто-то стёр

Бұлттар үлкен жылдамдықпен тозаққа ұшып кетті

Мен күзде не болатынын білдім

Менің көзім мен шашым түсіп кетеді

Ал сенікі сұрмен қара болады

Күзде тамақтың қысылуы қаншалықты ауырады

Қандай өкінішті, бірақ мен қалай жыларымды ұмыттым

Және оның бәрін сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес

Ол құлады... Күзгі батпаққа бүкіл денесімен құлады.

Мен әткеншектерде өлемін!

Мен бұл спортты жек көремін!

Қалай сүйдің, қайда қарадың?!

Біреу біздің аспанымызды өшірді

Компьютерлік есептеулер қате болып шықты

Өткен жазда қызыл-сары алаулар жанған

Мен сіздің бөлмедегі терезелеріңізді жөтеліп жібердім

Иә, мен де ырымшыл болып кеттім ғой, шамасы

Ал халық әлі де мерекелерге сенді

Нанның қиыршықтарының артында, Көрмейді

Құлпытас жазуларында даулы мәселелер аз

Шынайы үшін өкінбеймін - иллюзия үшін кешіріңіз

Мен әткеншектерде өлемін!

Мен бұл спортты жек көремін!

Қалай сүйдің, қайда қарадың?!

Біреу біздің аспанымызды өшірді