the vastness of life - Black Tape For A Blue Girl

Should I change who I am, should I tell a different story?

Change my name, change my age will that draw you back to me?

There’s a ghost in my empty house memories, the memories

A myth of ourselves that we told ourselves forever

Forever, never

I told you the story of myself that i thought you wanted to hear, wanted to hear

That way you never had the chance to reject me for who i really am

Reject me as I am

(Who would I be)

Who would I be if you loved me when you really knew me?

After all these years

Can I face myself?

(who I am, who I am)

Don’t reject me for who I am, don’t reject me for who I am

(Who I am, who I am, who I am, who I am)

So tired of knowing every answer

Another day just like the one before (one before, one before)

Nothing left to chance, no circumstance for the unknown, a fear of uncertainty

Fists up, frightened, fighting in vain

Now that my house has burned to the ground

I can more easily see the moon

The most beautiful moments remain mysterious

Spontaneous, dangerous, forever unclear to us

Show me your life, show me how you’ve loved

Tell me your secrets, tell me how you’ve lived

Now that my house has burned to the ground

I can more easily see the moon

Drifting somewhere lost at sea

Baking under a radiant sun

What we once argued about seems so trivial

Politics, religion, love, our problems all inconsequential

Drifting half a billion miles from the sun (billion miles from the sun)

It’s cold and empty, everything I should have done (I should have done)

The vastness of life, so little of it touched

Time, always time, rushing by

Death waits, we’re not immortal

Death waits, we’re not immortal

If only

If only I could live a little more

If only you would whisper into my ear

Life will pass us in an instant

And what have I done with mine?

Мен кім екенімді өзгерте аламын ба, мен басқа оқиғаны айтуым керек пе?

Менің атымды өзгертіңіз, менің жасымды өзгертіңіз, бұл сізді маған қайтарады ма?

Менің бос үйдегі естеліктерімде елес бар, естеліктер

Өзімізге мәңгілік айтқан өзіміз туралы аңыз

Мәңгі, ешқашан

Мен сізге өз оқиғамды айттым, сіз естігім келеді, естігім келеді деп ойладым

Осылайша сізде мені шын мәнінде кіммін деп қабылдамау мүмкіндігі болмады

Мені болғандай қабыл берме

(Мен кім болар едім)

Мені шынымен таныған кезде, мені сүйсең, мен кім болар едім?

Осы жылдардан кейін

Мен өзіммен бетпе-бет келе аламын ба?

(мен кіммін, мен кіммін)

Менен басқа                          мен                                                                              

(Мен кіммін, мен кіммін, мен кіммін, мен кіммін)

Әр жауапты білуден жалықты

Тағы бір күн бұрынғыдай (бір алдыңғы, бір алдыңғы)

Кездейсоқ ештеңе қалмады, белгісіз үшін жағдай, белгісіздік қорқынышы

Жұдырықтасып, қорқып, бекер ұрысады

Енді менің үйім жерге өртенді

Мен айды оңайырақ көре аламын

Ең әдемі сәттер жұмбақ болып қалады

Спонтанды, қауіпті, бізге мәңгі түсініксіз

Маған өміріңді көрсет, қалай сүйетініңді көрсет

Маған сіздің құпияңызды айтыңыз, маған қалай өмір сүргеніңізді айтыңыз

Енді менің үйім жерге өртенді

Мен айды оңайырақ көре аламын

Теңізде жоғалып кеткен бір жерге дрейф

Жарқыраған күн астында пісіру

Бір кездері таласып                                     |

Саясат, дін, махаббат, біздің проблемаларымыз маңызды емес

Күннен жарты миллиард миль (күннен миллиард миль) алыстау

Бұл суық және бос, мен істеу керек нәрсенің барлығын (жасауым керек еді)

Өмірдің кеңдігі, оның аз мағынасы қол тигізді

Уақыт, әрқашан уақыт, асығыс

Өлім күтеді, біз өлмейтін емеспіз

Өлім күтеді, біз өлмейтін емеспіз

Егер тек

Кішкене өмір сүре алсам

Құлағыма сыбырлассаңыз

Өмір бізді тез арада өткізеді

Ал мен өзімді не істедім?