Brandenburgisches Konzert Nr 1 in F Major, BWV1046: II. - Philharmonia Slavonica, Karel Brazda, Johann Sebastian Bach

РУСЬ БЕСПРИЮТНАЯ

Товарищи, сегодня в горе я,

Проснулась боль

В угасшем скандалисте!

Мне вспомнилась

Печальная история —

История об Оливере Твисте.

Мы все по-разному

Судьбой своей оплаканы.

Кто крепость знал,

Кому Сибирь знакома.

Знать, потому теперь

Попы и дьяконы

О здравьи молятся

Всех членов Совнаркома.

И потому крестьянин

С водки штофа,

Рассказывая сродникам своим,

Глядит на Маркса,

Как на Саваофа,

Пуская Ленину

В глаза табачный дым.

Ирония судьбы!

Мы все остро́щены.

Над старым твердо

Вставлен крепкий кол.

Но все ж у нас

Монашеские общины

С «аминем» ставят

Каждый протокол.

И говорят,

Забыв о днях опасных:

«Уж как мы их…

Не в пух, а прямо в прах…

Пятнадцать штук я сам

Зарезал красных,

Да столько ж каждый,

Всякий наш монах».

Россия-мать!

Прости меня,

Прости!

Но эту дикость, подлую и злую,

Я на своем недлительном пути

Не приголублю

И не поцелую.

У них жилища есть,

У них есть хлеб,

Они с молитвами

И благостны и сыты.

Но есть на этой

Горестной земле,

Что всеми добрыми

И злыми позабыты.

Мальчишки лет семи-восьми

Снуют средь штатов без призора,

Бестелыми корявыми костьми

Они нам знак

Тяжелого укора.

Товарищи, сегодня в горе я,

Проснулась боль в угасшем скандалисте.

Мне вспомнилась

Печальная история —

История об Оливере Твисте.

Я тоже рос

Несчастный и худой,

Средь жидких,

Тягостных рассветов.

Но если б встали все

Мальчишки чередой,

То были б тысячи

Прекраснейших поэтов.

В них Пушкин,

Лермонтов,

Кольцов,

И наш Некрасов в них,

В них я,

В них даже Троцкий,

Ленин и Бухарин.

Не потому ль мой грустью

Веет стих,

Глядя на их Невымытые хари.

Я знаю будущее…

Это их…

Их календарь…

И вся земная слава.

Не потому ль Мой горький, буйный стих

Для всех других —

Как смертная отрава.

Я только им пою,

Ночующим в котлах,

Пою для них,

Кто спит порой в сортире.

О, пусть они

Хотя б прочтут в стихах,

Что есть за них

Обиженные в мире.

РЕСЕЙ ҮЙСІЗ

Жолдастар, мен бүгін қайғыдамын,

Ауырсыну оянды

Өшіп кеткен төбелесшіде!

менің есімде

Қайғылы оқиға -

Оливер Твисттің оқиғасы.

Біз бәріміз әртүрліміз

Олардың тағдырына қайғырды.

Бекіністі кім білген

Сібірді кім біледі?

Біл, өйткені қазір

Діни қызметкерлер мен диакондар

Денсаулық үшін дұға етіңіз

Халық Комиссарлары Кеңесінің барлық мүшелері.

Сондықтан шаруа

Дамаск арағынан,

Туыстарыңа айту

Маркске қарап

Сабаоттағыдай,

Ленинге рұқсат беру

Көзге темекі түтіні.

Тағдыр тәлкегі!

Біз бәріміз шыңдаймыз.

Ескіден мықтап

Күшті қада салынған.

Бірақ бізде әлі де бар

Монастырлық қауымдар

«Әумин» деп қойды

әрбір протокол.

Және олар айтады

Қауіпті күндерді ұмыту:

«Біз қалай…

Қылшыққа емес, тікелей шаңға ...

Өзім он бес кесек

Қызылдарды өлтірді

Иә, әрқайсысы сонша көп

Біздің әрбір монахтар.

Ана Ресей!

Мені кешір,

Кешіріңіз!

Бірақ бұл жабайылық, зұлымдық және зұлымдық,

Мен қысқа сапардамын

Мен ұйықтамаймын

Ал мен сүймеймін.

Олардың баспаналары бар

Оларда нан бар

Олар дұғамен

Және берекелі және тоқ.

Бірақ бұл туралы бар

қайғылы жер,

Мұның бәрі жақсы

Және зұлымдар ұмытады.

Жеті-сегіз жасар ұлдар

Олар мемлекеттер арасында жүлдесіз жүгіреді,

Денесіз бөртпе сүйектер

Олар бізге белгі

Ауыр сөгіс.

Жолдастар, мен бүгін қайғыдамын,

Сөндірген төбелесшіде ауырсыну оянды.

менің есімде

Қайғылы оқиға -

Оливер Твисттің оқиғасы.

Мен де өстім

Бақытсыз және арық

Сұйықтық арасында

Ауыр таң.

Бірақ бәрі орнынан тұрса

Ұлдар қатарда

Бұл мыңдаған болар еді

Ең жақсы ақындар.

Оларда Пушкин,

Лермонтов,

Кольцов,

Біздің Некрасов оларда,

Мен олардың ішіндемін

Оларда Троцкий де бар,

Ленин және Бухарин.

Менің мұңымнан емес пе

Өлең соғады

Олардың жуылмаған хариларына қарап.

Мен болашақты білемін...

Бұл олардың…

Олардың күнтізбесі...

Және барлық жердегі даңқ.

Ащы, зорлық-зомбылығым үшін емес пе

Барлық қалғандары үшін -

Өлімге әкелетін у сияқты.

Мен оларға тек ән айтамын

Қазандарда ұйықтау

Мен олар үшін ән айтамын

Кім кейде дәретханада ұйықтайды.

О, оларға рұқсат етіңіз

Олар оны өлеңмен оқыса да,

Олар үшін не бар

Дүниеде ренжіді.