Воробей - Альфа

Был мороз в декабре, снег кружил во дворе.

Я стоял у дверей.

Вдруг, влетел воробей.

Он продрог на ветру, взял он пищу из рук.

Мне в глаза поглядел и о чём-то запел

Припев:

Чик-чик, чик-чирик.

Что это такое?

Чик-чик, чик-чирик.

Что это такое?

Жил в тепле воробей лишь одиннадцать дней,

Но потом загрустил, и я его отпустил.

Он вспорхнул так легко и взлетел высоко.

Мне в окошко глядел и от радости пел

Припев:

Дни прошли чередой.

Вот однажды, весной,

Я до нитки промок и совсем занемог.

Вдруг, влетел воробей, сел на ручку дверей,

Мне в глаза поглядел и о чём-то запел

Припев.

Желтоқсанда аяз болды, аулада қар жауды.

Мен есік алдында тұрдым.

Кенет торғай ұшып келді.

Желге салқын тиді, қолынан тамақ алды.

Ол менің көзіме қарап, бірдеңе туралы ән айтты

Хор:

Чик-чик, чик-чик.

Бұл не?

Чик-чик, чик-чик.

Бұл не?

Торғай он бір күн ғана жылы өмір сүрді,

Бірақ кейін ол мұңайып кетті, мен оны жібердім.

Ол сондай оңай қалықтап, биікке ұшты.

Ол маған терезеден қарап, қуанып ән айтты

Хор:

Күндер өте берді.

Бір күні көктемде,

Теріме суланып, әбден ауырып қалдым.

Кенет торғай ұшып кіріп, есік тұтқасына отырды,

Ол менің көзіме қарап, бірдеңе туралы ән айтты

Хор.