Il ragazzo del cielo Lindbergh - Pooh

E, la luna silenziosa

Fu, stupita fu curiosa

Ma tu chi sei, perché tu sai volare?

Così parlò, la luna all’aviatore

Sai, quant'è lontano il mondo

Sai, quant'è profondo il mare

Rispose lui: io devo attraversare

Aiutami, non farmi addormentare

Sull’Oceano Atlantico, la notizia passò

Dalle Azzorre, all’Africa, ogni nave svegliò

Il ragazzo del cielo è arrivato a metà

Del suo viaggio da solo

Forse ce la farà

La luna all’orizzonte

Bagnò di luce bianca la fronte stanca dell’uomo

Finché a levante apparve il mattino

E nell’aria gelida, finalmente scoppiò

Un’aurora magica, che la notte incendiò

E si accese il mare, sulla porta dell’est

Poi l’Europa nel sole, dietro al porto di Brest

Non c’era più la luna

Ma dove in quel momento era notte

C'è chi sorpreso

Vide la luna fare un sorriso

Е, үнсіз ай

Қызыққанына таң қалды

Бірақ сен кімсің, неге ұшуды білесің?

Осылай сөйледі, ұшқышқа ай

Сіз әлемнің қаншалықты алыс екенін білесіз

Білесің бе, теңіз қаншалықты терең

Ол: «Мен өтуім керек», - деп жауап берді

Маған көмектес, мені ұйықтатпа

Атлант мұхитында бұл хабар тарады

Азор аралдарынан Африкаға дейінгі барлық кемелер оянды

Аспаннан түскен бала жолдың жартысы

Оның жалғыз сапары туралы

Мүмкін болады

Көкжиекте ай

Ол кісінің шаршаған маңдайын ақ нұрға шомылды

Таңертең шығыстан көрінгенге дейін

Ал суық ауада ол ақыры жарылып кетті

Түнде отқа оранған сиқырлы таң

Ал шығыс қақпада теңіз нұрланды

Содан кейін Еуропа күн астында, Брест портының артында

Енді ай болмады

Бірақ сол кезде түн қайда болды

Таңданатындар бар

Айдың күлгенін көрді