VERGESSEN - Zombiez

Ich denk' zurück an mein Leben

Vier Wände die mich umgeben

Senk' den Kopf, immer Regen

Fühlte mich hingezogen zu allem was dunkel war

Ich hab' mal geliebt, doch ein Rosenblatt welkt mit der Zeit und zerfällt

Ich steh' tot an dei’m Fenster, erkenn' dich nicht mehr

Hätt' ich ein Herz würd' es brennen vor Schmerz

Bilder verzerrt, in mir ist es so leer

Verschwommene Fetzen von Nächten am Meer

Wellen die brechen an Felsen und sterben wie Blätter von Bäumen im stürmischen

Herbst

Schwer fällt der Weg, wenn ich ihre Augen seh'

Ich hab' Sehnsucht nach ihrem Lächeln, doch hab für immer ausgelebt

Die Erinnerung ist fort, ich lauf' durch den Wald und such' dich

Doch überall dort wo ich dich suche ist nur Alarm und Flutlicht

Wo bist du hin?

Ich würd' alles her geben um dich noch ein letztes Mal wieder

zu seh’n

Augenlider gelähmt, irre ziellos im Schnee umher

Sagt wieso seh' ich im Nebel mehr klarer als in eurer Welt, welche bald in die

Hände des Teufels fällt, wenn wir uns aufmachen?

Aus graufarbenen Rauchschwaden hinauftauchen und ausatmen

Ein letzes Mal, für immer vergessen, zersetzt im Grab

Die Welt die ich kannte verfällt in Schlaf

Ein letzes Mal, für immer vergessen, zersetzt im Grab

Die Welt die ich kannte verfällt in Schlaf

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Ich weiß, dass Erinnerungen wertvoll sind

Und schmecke immer noch auf meiner Zunge den ersten Biss

Doch erinnere mich nicht mehr wie mein Herzschlag klingt

Ich hab ihn vergessen, auch wenn es schmerzhaft ist

(Er ist weg)

Er ging mit meiner Liebe (ey)

Ich töte Gefühle, so dass ich nie mehr was spüre (hey)

Meine Seele eine Kerze, jeder um mich friert

Es wird nicht mehr so wie früher

Wenigstens sind wir zu viert

Leere hinter meiner Stirn

Jeden gottverdammten Eintrag gelöscht, komplett formatiert

(Gestern bleibt gestern)

Schredderte Kapitel, ein paar Tage leben nur noch in dem Jetzt und dem Hier

(Jetzt und dem Hier)

Entwickel mich, stapfe wie ein Untoter durch die Menge der Menschen im

Zeitraffer

Keine Emotionen mehr

In meiner Hand fließt nur noch Eiswasser

Ich hab meinen schwarzen Fingernägel in der Vergangenheit fest gekrallt (ja)

Stehe ewig im Nebel eines geistlichen Waldes (ja)

Und sehe, dass es wird wie damals, doch es wird niemals geschehen (ja)

Ich hoffe dieser Weg führt mich nicht in eine Sackgasse, sondern ins Licht

Verkommenes Kind, tief sind die Narben in meinem verfallenem Zombiegesicht

Ich fresse mein eigenes Herz, denn ich will meine vergangenen Taten vergessen

In meinem offenen Schädel befindet sich nichts mehr, außer ein paar bunte Fetzen

Ich fresse mein eigenes Herz, weil ich will meine vergangenen Tagen verdauen

Nun bin ich frei von den Fängen wie Liebe

Ich bin nicht mehr blind, sehe klar durch die Augen

Ich fresse mein eigenes Herz, denn ich will meine vergangenen Taten vergessen

(vergessen, vergessen, vergessen, vergessen)

In meinem offenen Schädel befindet sich nichts mehr, außer ein paar bunte

Fetzen (paar bunte Fetzen, paar bunte Fetzen, paar bunte Fetzen)

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

(Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen

Für immer vergessen

Für immer vergessen, für immer vergessen)

Мен өз өміріме ораламын

Мені қоршап тұрған төрт қабырға

Басыңызды төмен түсіріңіз, әрқашан жаңбыр

Қараңғы кез келген нәрсеге тартылды

Мен бір кездері жақсы көретінмін, бірақ раушан гүлінің жапырақтары уақыт өте солып, құлап кетеді

Мен сенің терезеңде өлдім, енді сені танымаймын

Жүрегім болса, ауырып жанып кетер еді

Суреттер бұрмаланған, менің ішім бос

Теңіз жағасындағы түндердің бұлыңғыр сынықтары

Тастарды жарып, дауылды ауа райында ағаш жапырақтары сияқты өлетін толқындар

күз

Оның көзін көргенде жол қиын

Мен оның күлкісін аңсадым, бірақ оны мәңгілікке сақтадым

Есте қалды, мен орманды аралап, сені іздеймін

Бірақ мен сені қай жерден іздесем де дабыл мен прожектор ғана бар

Сен қайда бардың?

Мен сені соңғы рет көру үшін бәрін берер едім

көру

Қабақтары сал болып, қарда мақсатсыз тентіреп жүр

Айтыңызшы, неге мен тұманда жақын арада болатын сіздің әлеміңізден гөрі анық көремін?

Біз ажырассақ шайтанның қолы түседі?

Сұр түтін бұлттарынан сүңгіп, дем алыңыз

Соңғы рет, мәңгі ұмытылды, көрде ыдырайтын

Мен білетін дүние ұйықтап жатыр

Соңғы рет, мәңгі ұмытылды, көрде ыдырайтын

Мен білетін дүние ұйықтап жатыр

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мен естеліктердің қымбат екенін білемін

Менің тілімдегі алғашқы тістегеннің дәмі әлі күнге дейін

Бірақ жүрегімнің соғуы енді есімде жоқ

Мен оны қатты қинасам да ұмыттым

(Ол кетті)

Ол менің махаббатыммен бірге кетті (эй)

Мен сезімдерді өлтіремін, сондықтан ешқашан ештеңе сезінбеймін (эй)

Жаным шырақ, айналамдағылардың бәрі тоңады

Ол бұрынғыдай болмайды

Кем дегенде төртеуміз

маңдайымның артындағы бостық

Барлық жазбаларды өшіріп тастаған, пішімделген

(кеше кеше қалады)

Ұсақталған тараулар, бірнеше күн тек қазір және мұнда өмір сүреді

(Қазір және осында)

Мені дамытыңыз, көптеген адамдар арасында өлмеген адам сияқты жүріңіз

уақыт аралығы

артық эмоциялар жоқ

Қолымда тек мұздай су ағып жатыр

Мен бұрын қара тырнақтарымды тырнап алғанмын (иә)

Рухани орманның тұманында мәңгі тұрыңыз (иә)

Ол бұрынғыдай болатынын қараңыз, бірақ ол ешқашан болмайды (иә)

Бұл жол мені тұйыққа емес, жарыққа жетелейді деп үміттенемін

Азғын бала, менің шіріген зомби бетімнің тыртықтары терең

Мен өз жүрегімді жеймін, өйткені мен өткен істерімді ұмытқым келеді

Ашық бас сүйегімде бірнеше түрлі-түсті сынықтардан басқа ештеңе қалмады

Мен өз жүрегімді жеймін, өйткені өткен күндерімді қорытқым келеді

Енді мен махаббаттың шырмауынан құтылдым

Мен енді соқыр емеспін, көзбен анық көремін

Мен өз жүрегімді жеймін, өйткені мен өткен істерімді ұмытқым келеді

(ұмыту, ұмыту, ұмыту, ұмыту)

Ашық бас сүйегімде бірнеше түстіден басқа ештеңе қалмады

сынықтар (кейбір түрлі-түсті сынықтар, бірнеше түрлі-түсті сынықтар, бірнеше түрлі-түсті сынықтар)

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

(Мәңгілік ұмытылады, мәңгі ұмытылады

Мәңгі ұмытылған, мәңгі ұмытылған

Мәңгілікке ұмытылған

мәңгі ұмытылады, мәңгі ұмытылады)