Планка развития - Жёлтая Ветка

Я только что от туда, с темной стороны солнца

Я видел чудо, а он надо мной еще смеется

Гондон, да много ли ты знаешь?

Вон какие крылья, так что ты не летаешь?

Отрастил для понта?

И на хуй нужно?

Ты же все равно сидишь, в уютной теплой луже

Построил замок из своих же испражнений

Сам в нем и живешь в дали от страхов и сомнений

Смотришь из окна на все людские страсти

Оставаясь в стороне, думая что это счастье,

Но куда твой корабль плывет?

Назад или вперед?

В облаках парит?

Или на месте стоит?

Ты сам не знаешь и не особо-то страдаешь

Ты ничего не хочешь, ни о чем не мечтаешь

Ни во что не веришь и верить не желаешь

Ты счастлив?

По крайней мере ты так считаешь,

А где оно, то счастье?

ТЫ пальцем покажи

Хоть куда-нибудь, где нет ненависти и лжи

Кругом одна грязь, частью которой ты являешься

И выпутаться из нее ты даже не пытаешься

Слоняешься по свету в ящике без окон

Свето-звуко-страхонепроницаемый кокон

Память о прошлом — черно-белые фантики

День веселья, год похмелья, ни какой романтики

Боишься умереть, не зная для чего живешь

Бесцельно-безыдейное существование влечешь

Живешь в этом мире без прописки, регистрации

Спроси, есть ли выход из этой ситуации

Наркотики?

Нет, они точно не помогут

Они лишь глубже в океан дерьма загнать могут

Там ты точно потонешь, не отличив врага от друга

Бросившего якорь вместо спасательного круга

Планка твоего развития застыла резко на шестнадцати

Ты девять из десяти, то есть полное убожество

Ничтожество, на что твои мысли похожи стали

После того как себя продали

Ты естественна в обществе, где тебя соткали

С новой силой живешь и делаешь себя невинной

Продаешь себя такой, любой ценой

Лишь бы больше дали и увезли бы в дали

Чтобы все видали, что у крали есть деньги

Которые украли и праздно ей отдали

Тебе играют на рояле, там где честь теряли

Хорошо, подали виски, даже место указали,

Но тебя купили, пальцем поманили

Отпустили по сходке, после стопки опустили,

А в это время, простой ум строит

Свой карточный дом

Последний считает себя первым

Застрявшим в горле комом

Не видит солнце отброшенной собою тени

Холод смерти рядом с созданием любви

Оборви жизни нить растянутую бедностью

Планкой развития подхлестни потребности

Стара, и все же не стареет истина

Везде как при ходьбе, ответ один

Я верен скромной правде

Теперь два слова только о моей судьбе

Сын творчества я и мотовства поэт

Послушав тишину, скажи мгновению — прощай!

Жизнь без затрат уходит в даль

Дай мне брать брат, способ без затрат

Думать так, чтобы ничего не потерять

Так надо знать свое дыхание, выше лезу

Покуда горячо, кую железо

Мен сол жақтан, күннің қараңғы жағынан келдім

Мен бір ғажайып көрдім, ол маған әлі күледі

Гондон, сен қаншалықты білесің?

Уау, қандай қанаттар, ұшпау үшін?

Сіз оны көрсету үшін өсірдіңіз бе?

Ал саған не керек?

Сіз әлі де жайлы жылы шалшықта отырсыз

Өзінің нәжісінен сарай салды

Сіз қорқыныш пен күмәндан алыс жерде өмір сүресіз

Адамның барлық құмарлықтарына терезеден қарайсың

Бұл бақыт деп, шетте қалып,

Бірақ сіздің кеме қайда жүзіп жатыр?

Артқа немесе алға?

Бұлттарда қалықтайды?

Әлде орнында тұр ма?

Сіз өзіңізді білмейсіз және көп қиналмайсыз

Сіз ештеңе қаламайсыз, ештеңені армандамайсыз

Сіз ештеңеге сенбейсіз және сенгіңіз де келмейді

Сен бақыттысың ба?

Кем дегенде, сіз солай ойлайсыз

Ал ол бақыт қайда?

Сен саусағыңды көрсет

Өшпенділік пен өтірік жоқ жерде

Айналаңызда тек кір бар, сіз оның бір бөлігісіз

Ал сіз одан шығуға тырыспайсыз

Терезесіз қорапта әлемді кезіп жүр

Жарық дыбыстан қорықпайтын кокон

Өткен күннен естелік – ақ-қара қаптамалар

Көңілді күн, тоқырау жылы, романтика жоқ

Не үшін өмір сүретініңді білмей, өлуге қорқасың ба

Мақсатсыз және принципсіз тіршілік сізді тартады

Сіз бұл дүниеде тұруға рұқсатсыз, тіркеусіз өмір сүріп жатырсыз

Бұл жағдайдан шығудың жолы бар ма деп сұраңыз

Есірткілер?

Жоқ, олар міндетті түрде көмектеспейді.

Олар тек мұхиттың тереңдігіне жете алады

Онда жауды достан айырмай, міндетті түрде суға батасың

Құтқару арқанының орнына якорь орнатылған

Сіздің даму жолыңыз он алтыда қатты қатып қалды

Сіз оннан тоғызсыз, яғни толық қасіретсіз

Сіздің ойларыңыз болған жоқтық

Өзіңізді сатқаннан кейін

Сіз тоқылған қоғамда табиғисыз

Сіз жаңа күшпен өмір сүріп, өзіңізді кінәсіз етесіз

Кез келген бағамен өзіңізді осылай сату

Артық беріп, алып кетсе ғой

Ақшаны ұрлағанын бәрі көруі үшін

Олар ұрланған және оған бекер берілген

Олар сен үшін фортепиано ойнайды, сонда намысты жоғалтты

Ал, виски берілді, олар тіпті орынды көрсетті,

Бірақ олар сені сатып алды, саусақпен шақырды

Жиында шығарылды, қада түсірілгеннен кейін,

Ал осы уақытта қарапайым ақыл қалыптасады

Сіздің жеке карталар үйіңіз

Соңғысы өзін бірінші деп ойлайды

Тамағына кептеліп қалды

Күн өзі түсірген көлеңкені көрмейді

Махаббаттың жаралуының қасындағы өлімнің салқыны

Кедейлік тартқан өмірдің жібін үз

Даму қажеттіліктерін ынталандыру

Ескі, бірақ ақиқат ескірмейді

Жаяу жүргендегідей барлық жерде жауап біреу

Мен қарапайым шындыққа адалмын

Енді менің тағдырым туралы екі сөз ғана

Шығармашылық пен ақынның ысырапшылдық перзентімін

Тыныштықты тыңдап болған соң, осы сәтпен қоштас!

Шығынсыз өмір алысқа кетеді

Бауырымды алайын, ақысыз

Ештеңені жоғалтпау үшін ойланыңыз

Сондықтан сіз өз тынысыңызды білуіңіз керек, мен жоғары көтерілемін

Ыстық кезде мен темірді соғамын