Глубина - Женя Дэп

Куплет 1:

Верь в меня, на кого лишь одни удачи.

Если мы не начали раньше.

В этой канонаде мы теряли рассудок.

Ожидая вновь перемены времени суток.

Я помню квартал, день и ночь тупо бардак.

Я писал тебе письма, ну как так?

И отвечала мне зима ебанутым воплем.

Тикали бомбы в умах.

Давай подружимся, жизнь.

Сколько считать этажи?

В этой коробке судеб на авторежиме.

Где вместо любви лишь одни миражи.

Каждый день по ступеням вверх.

Переступая через страх, брат, врагу наш украд.

Не оставь ему выбора, а выбирай.

Где твоя правда?

Припев: х2

Меня согреет луна.

И ночной город тушит огни.

В глазах твоих глубина.

Открой мечты свои.

Куплет 2:

На опустевший город ляжет туман.

И он один обнимет душу с болью.

Твоя натура — это сплошной обман.

Ее вдохнул, но выдыхаю с кровью.

Больше нет лучей, что пробьют глубину.

Наших сердец, разгоняя эндорфин по жилам.

Иногда нам оставляют ответ.

Но мы так заняты с тобой той жаждой наживы.

Может это сон или спутаны дороги мои?

Эти оковы не срубить, надо повременить.

Нам берег не видно, но мы прем по течению.

Знай, твоя судьба многолика.

Давай подружимся, жизнь, сколько считать этажи?

В этой коробке судеб на авторежиме.

Где вместо любви лишь одни миражи.

Припев: х2

Меня согреет луна.

И ночной город тушит огни.

В глазах твоих глубина.

Открой мечты свои.

1-аят:

Маған сеніңіз, ол үшін тек сәттілік бар.

Егер біз ертерек бастамасақ.

Бұл зеңбіректе біз есімізді жоғалттық.

Тәулік уақытының қайта өзгеруін күту.

Тоқсан есімде, күн мен түн ақымақтық.

Мен саған хат жаздым, қалай?

Ал қыс маған жылаумен жауап берді.

Бомбалар санада дірілдеп жатты.

Дос болайық, өмір.

Қанша қабат есептеледі?

Автоматты режимде бұл тағдырлар қорабында.

Мұнда махаббаттың орнына тек ғажайыптар бар.

Күн сайын баспалдақпен көтерілу.

Қорқынышты басып, ағайын, ұрлығымыз жауға.

Оған таңдау қалдырмаңыз, бірақ таңдау жасаңыз.

Сенің шындығың қайда?

Хор: x2

Ай мені жылытады.

Ал түнгі қала шамдарын сөндіреді.

Көздеріңде тереңдік бар.

Армандарыңызды ашыңыз.

2-аят:

Елсіз қаланың үстіне тұман түседі.

Және ол ғана жанды азаппен құшақтайды.

Сенің табиғатың – өтірік.

Мен оны дем алдым, бірақ мен оны қанмен шығарамын.

Тереңдікті тесіп өтетін сәулелер енді жоқ.

Біздің жүрегіміз, тамырлар арқылы эндорфинді таратады.

Кейде жауап аламыз.

Бірақ біз сол пайдаға деген құштарлықпен әлекпіз.

Мүмкін бұл арман немесе менің жолдарымды шатастырып алған шығар?

Бұл бұғауларды кесу мүмкін емес, біз күтуіміз керек.

Жағаны көрмейміз, бірақ ағынмен жүреміз.

Сенің тағдырың сан қырлы екенін біл.

Дос болайық өмір, Санау қанша қабат?

Автоматты режимде бұл тағдырлар қорабында.

Мұнда махаббаттың орнына тек ғажайыптар бар.

Хор: x2

Ай мені жылытады.

Ал түнгі қала шамдарын сөндіреді.

Көздеріңде тереңдік бар.

Армандарыңызды ашыңыз.