Bakkal Osman Abi - Yüzyüzeyken Konuşuruz

Uyandığım saatler akşam altıysa sekiz

Annemin çiçekleriyle bakışıyorum sessiz sessiz

En yakın dostlarım banyonun sinekleri

En son gördüğüm kişi bakkal osman abi

Ki o da kızgın bana sigara borçlarımdan

Babamın hatrı olmasa geçemem kapısından

Dün bir arkadaşla rastlaştık içkiliydik

Bi ara ayaklarıma takıldı gözleri

Ne ara düşman olduk diye bir espri yaptım

Salak salak bana baktı ama çok içkiliydi

Oturduk saatlerce

Kadıköy'den bahsettik bi ara aklıma geldin

Мен оянсам кешкі алты болса, сегіз.

Мен анамның гүлдеріне үнсіз қараймын

Менің ең жақсы достарым - ваннадағы шыбындар

Соңғы көрген адамым бақалшы Осман аға болды.

Ол менің темекі қарызым үшін маған ашулы

Әкем үшін болмаса, есіктен өте алмаймын

Кеше бір досымызбен кездесіп қалдық, мас болып қалдық

Оның көзі менің аяғыма қадалып біраз тұрды

Екеуміз жау болған кезді әзілдедім

Ол маған мылқау қарады, бірақ ол тым мас болды

Біз сағаттап отырдық

Екеуміз Кадыкөй туралы сөйлесіп, біраз уақыт ойыма сіз келдіңіз.