История моей любви - Юрий Охочинский

Ты так нежна, как тайна тёплой южной ночи,

Легка, как свежий бриз сорвавшихся с губ фраз.

Тебя безбрежный океан мне напророчил — от бури спас,

Уходят сны и мысли в тень осенних ливней,

Твоих шагов исчезла призрачная нить,

Не уберёг любовь, а сердце всё не хочет тебя забыть.

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

Седой туман обнимет грустью твои плечи,

Скрывая голос мой за пеленой обид.

В моей истории любви погасли свечи,

И я забыт…

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

В твоих глазах мои закаты и рассветы,

Мне не забыть единственной любви моей,

Там столько дней — счастливых дней в душе моей.

Сіз сондай нәзіксіз, оңтүстіктің жылы түнінің құпиясындай,

Еріннен шыққан сөз тіркестерінің балғын самалындай жеңіл.

Шексіз мұхит сені пайғамбарлық етті - мені дауылдан құтқарды,

Армандар мен ойлар күзгі жаңбырдың көлеңкесіне түседі,

Сіздің қадамдарыңыз елес жіп жоғалып кетті

Мен махаббатты сақтамадым, бірақ жүрегім сені әлі ұмытқысы келмейді.

Сенің көзіңде менің күннің батуы мен шығуы,

Жалғыз махаббатымды ұмыта алмаймын,

Жанымда қаншама күндер - бақытты күндер.

Сұр тұман мұңмен иықтарыңды құшақтайды,

Даусымды реніш пердесінің артына жасырып.

Менің махаббат хикаямда шам сөнді,

Ал мен ұмыттым...

Сенің көзіңде менің күннің батуы мен шығуы,

Жалғыз махаббатымды ұмыта алмаймын,

Жанымда қаншама күндер - бақытты күндер.

Сенің көзіңде менің күннің батуы мен шығуы,

Жалғыз махаббатымды ұмыта алмаймын,

Жанымда қаншама күндер - бақытты күндер.