Мелкий бес - Ежовы Рукавицы

Пёс залаял.

Заржали прохожие.

Старичок почесал с грустью бороду.

Это я пою песню пригожую —

подвиг сей ни к селу да ни к городу.

Сути нет.

Впрочем, нет и гармонии

в пустозвонных моих причитаниях.

Петь да пить.

Что еще мне дозволено,

раз другим не добиться внимания?

Петь да пить.

Разливать по стаканчикам

свою юность, на подвиги смелую.

Это девочкам, а это мальчикам —

я особых-то скидок не делаю.

Цирк уехал.

А клоун не парится:

был бы зритель — арена приложится.

Вам смешно?

Бог мой, мне-то как нравится

эта бредом набитая рожица!

Ах, как много меня.

Ах, как доблестна.

Что не сделаю, все преднамеренно.

Мне, наверное, даже не совестно

станцевать вам стриптиз возле дерева.

Вот как стану успеха теорией,

как пройдусь свежей притчей по улочкам…

Чтобы влезть одной пяткой в историю,

нужно быть, всего на всего, дурочкой!

Выйти в свет в сарафане оляпистом,

обозвать свои дни незабудками,

завернуть пару мыслей в анапесты,

удивить афоризмами, шутками

да набором цитат из Цветаевой

(в голове хмель смешался с опилками).

Что ж, кому я по вкусу такая вот —

режьте ножиком и ешьте вилками.

Грубо?

Нежно?

— Мне все одинаково!

Лишь бы каждым раздета и тронута.

Лишь бы сердце смеялось и плакало

мелким бесом из тихого омута…

А потом я вернусь в своё Купчино,

наберу номер службы спасения…

И проснусь в понедельник задумчивой.

И во вторник придет воскресение.

август 2007 года

стихи — Анна Ежова,

музыка — Анна Ежова (вокал),

Дмитрий Саврасов (гитары, шейкер),

Михаил Букин (бас-гитара),

Юрий Карнаков (звукорежиссура, сведение, мастеринг, тамбурин)

Ит үрді.

Өтіп бара жатқандар киісіп қалды.

Қария мұңайып сақалын тырнап алды.

Бұл мен әдемі ән айтып жатырмын -

бұл ерлік ауылға да, қалаға да емес.

Мағынасы жоқ.

Дегенмен, үйлесім жоқ

менің бос жоқтауларымда.

Ән айтып, ішіңіз.

Маған тағы не рұқсат

басқалардың назарын аудармайтын уақыт?

Ән айтып, ішіңіз.

Стакандарға құйыңыз

менің жастық, ерлік ерліктерге.

Бұл қыздарға, ал бұл ұлдарға -

Мен арнайы жеңілдіктер жасамаймын.

Цирк кетті.

Ал сайқымазақ бу шығармайды:

егер көрермен болса, арена соңынан еретін еді.

Сізге күлкілі ме?

Құдай-ау, маған ұнайды

бұл ақымақ бет!

О, мен қаншамын.

О, қандай ізгі.

Мен істемейтін нәрсенің бәрі әдейі.

Мен тіпті ұялмайтын шығармын

ағаштың жанында стриптиз билеңіз.

Осылайша мен табыс теориясына айналамын

Мен көшелерде жаңа мысалмен келе жатқанымда ...

Тарихқа бір өкше кіру үшін,

тек ақымақ болу керек!

Сарафанмен әлемге шығыңыз,

Күндеріңізді ұмытпау деп атаңыз,

бірнеше ойды анапаесттерге орап,

афоризмдермен, әзілдермен таң қалдыру

Иә, Цветаеваның дәйексөздер жинағы

(басқа үгінділер араласқан құлмақ).

Кім мені осылай жақсы көреді -

пышақпен кесіп, шанышқымен жейді.

Дөрекі ме?

Ақырын?

- Мен үшін бәрі бірдей!

Бәрі шешініп, қол тигізсе ғой.

Жүрек күліп жыласа ғой

тыныш бассейннен шыққан кішкентай жын...

Содан кейін мен Купчиноға ораламын,

жедел жәрдем нөмірін теріңіз...

Ал мен дүйсенбі күні ойланып оянамын.

Ал сейсенбі күні қайта тірілу келеді.

2007 жылдың тамызы

өлеңдер - Анна Ежова,

музыка — Анна Ежова (вокал),

Дмитрий Саврасов (гитара, шейкер),

Михаил Букин (бас гитара)

Юрий Карнаков (дыбыс техникасы, микс, шеберлік, домбыра)