Любовь - Ежовы Рукавицы

Шёл человек, шёл себе по полю.

Левую ногу догонял правой.

За такой большой-огромной любовью.

За такой великой-вечною славой.

Он проливных дождей не страшился.

Он не искал у неба подмоги.

Спать на сырую землю ложился.

Ах…

Знал человек, знал себе он цену: выше, чем у дворца золотого.

Выйти из вод сухим, из войн - целым дал человек, дал себе он слово.

И ни сетей, ни пуль не боялся.

И не просил о помощи свыше.

Шёл и смеялся, и не заметил, как она остановилась.

Шёл человек, шёл себе по лесу,

всех дураков Иванов умнее.

Думал: «Какая выйдет принцесса?

С русой косой или потемнее?»

Он с комарами наглыми бился.

Он не искал у неба подмоги.

Плакать на пень корявый садился.

Ах…

Пил человек, пил себе безмерно.

С феей лесной забыл о печали.

«Что горевать, когда непременно

завтра любовь свою повстречаю?»

И ни волков, ни змей не боялся.

И не просил о помощи свыше.

Пил и смеялся, и не заметил, как она остановилась.

Врал человек, врал себе с азартом.

Дёгтя не чуял в медовой речи.

«Что волноваться, если назавтра с милой моей назначена встреча?»

Он в расписной рубахе родился.

Он взял себе в помощники ветер.

Он не заметил, как заблудился.

Ах…

Но шёл человек, шёл себе по миру.

Подвигов ждал, любви и обеда.

«Скоро вернусь с невестой в квартиру - вот удивлю друзей и соседа!»

И не найти следов не боялся.

И не искал у неба подмоги.

Тот, кто над ним смеялся – тот сам дурак…

Бір адам далада жүріп келе жатты.

Сол аяқ оң аяқты қуып жетті.

Осындай үлкен, үлкен махаббат үшін.

Осындай ұлы-мәңгілік даңқ үшін.

Ол қатты жаңбырдан қорықпады.

Ол көктен көмек сұраған жоқ.

Ылғалды жерге жатып ұйықтап қалды.

О...

Адам білген, өз қадірін білген: Алтын сарайдан биік.

Судан құрғақ, соғыстан шығу үшін – адам бүтін берді, өзіне сөз берді.

Әрі тордан да, оқтан да қорықпайтын.

Және жоғарыдан көмек сұраған жоқ.

Ол жүріп, күлді, оның қалай тоқтағанын байқамай қалды.

Бір адам серуендеп, орманды аралап жүрді,

Иванов барлық ақымақтардан ақылды.

Мен ойладым: «Қандай ханшайым шығады?

Ашық қоңыр өріммен немесе қоюрақ па?

Ол тәкаппар масалармен күресті.

Ол көктен көмек сұраған жоқ.

Елеусіз бір діңгекке жылап отырды.

О...

Ер адам ішкен, ол өз-өзіне ішкен.

Орман перісімен мұңды ұмыттым.

«Сен әрине, қашан қайғыру керек

Мен ертең махаббатымды кездестіремін бе?

Ал қасқырдан да, жыланнан да қорықпады.

Және жоғарыдан көмек сұраған жоқ.

Ішіп, күліп, қалай тоқтағанын байқамай қалды.

Адам өтірік айтты, ол құмарлықпен өзіне өтірік айтты.

Бал сөзде шайырдың иісін көрмедім.

«Ертең менің сүйіктіммен кездесу болса, неге алаңдайсың?»

Ол боялған жейдеде дүниеге келген.

Желді көмекшісі етіп алды.

Ол өзінің қалай адасып кеткенін байқамай қалды.

О...

Бірақ адам жүрді, әлемді аралады.

Ерліктер, махаббат пен кешкі асты күту.

«Жақында мен қалыңдықпен пәтерге ораламын - достарым мен көршімді таң қалдырамын!»

Ал мен іздерін табудан қорықпадым.

Және аспаннан көмек күтпеді.

Оған күлген адамның өзі ақымақ...