Говорила мама - Елена Тальковская

Говорила мама — Не давай зароков

От чего закаешься — накроет с головой

Только не учила я маминых уроков

На своих ошибках все — что было — все со мной

Говорила мама и меня учила —

Как мне быть счастливой и как мне жить легко.

Мамины уроки я все почти забыла,

Но одно запомнила крепко-накрепко

НИКОГДА НЕ ГОВОРИ — НИКОГДА.

НИ ЗА ЧТО НЕ УХОДИ НАВСЕГДА.

ПУСТЬ ТВОЯ НЕ ОСКУДЕЕТ РУКА,

И ТОГДА СЧАСТЛИВОЙ БУДЕШЬ ТЫ, НАВЕРНЯКА!

Пролетает время по кривой спирали

И на те же грабли я учусь не наступать

То, что нам когда-то мамы рассказали

Мы теперь своим стремимся детям передать

Говорю — Сыночек, не давай зароков.

От чего закаешься — накроет с головой!

Только в этой жизни у сыновей и дочек

Как у нас когда-то свой путь и выбор свой.

Анам айтты - Ант берме

Ант еткеніңнен – басыңды жауып алады

Мен анамның сабағын білмедім

Менің қателіктерім бойынша, бәрі - не болды - бәрі менімен бірге

Анам айтты және үйретті -

Мен қалай бақытты боламын және қалай оңай өмір сүремін.

Мен анамның сабағын ұмытып кете жаздадым,

Бірақ бір нәрсе есімде берік

ЕШҚАШАН ЕШҚАШАН ДЕМЕ.

ЕШТЕҢЕ ҮШІН БАРМАҢЫЗ.

ҚОЛЫҢ КІШКЕНМЕСІН,

СОНДА СЕН БАҚЫТТЫ БОЛАСЫН, МІНДЕТТІ!

Уақыт қисық спиральмен зымырап өтеді

Ал мен бір тырмаға баспауды үйреніп жатырмын

Бір кездері аналарымыз айтқан

Біз қазір балаларымызға жеткізуге тырысамыз

Мен айтамын – Балам, ант берме.

Ант еткеніңнен – басыңды жауып тастайды!

Тек бұл өмірде ұл-қыздары бар

Бір кездері өз жолымыз, өз таңдауымыз болған.