Бесконечность серых дней - Янтарные Слёзы

Растворившись в тенях

седых ветвей,

По миру бродим.

Возвращаясь, по следам,

Ушедших дней,

Роняя слезы.

Рассвета ищем,

День за днем,

Теряя годы.

Но как и прежде,

Ждем надежд,

Забыв о боли.

Где же потерял я свет?

Боль моя…

Бесконечность серых дней,

В груди от яда жжет.

Не очнуться и не встать с колен.

Боль меня убьет.

Көлеңкеде еріту

сұр бұтақтар,

Біз әлемді шарлап жүрміз.

Қайтып, ізімен,

күндер өтті

Көз жасын төгу.

Таңды іздеп

Күннен күнге,

Бос жылдар.

Бірақ бұрынғыдай,

Үміт күту

Ауырсынуды ұмытыңыз.

Жарықты қайда жоғалттым?

Менің ауруым...

Түксіз сұр күндер

Удан кеудені күйдіреді.

Оянбаңыз және тізеңізден тұрмаңыз.

Ауыруы мені өлтіреді.