Death's Edifice - Wode

Lay my bones to rest

Overwhelming emptiness

Convulsive throes deny my breath

Faintest utterance to fading thought

In the gasp of death

Lost along the road

Weary traveller, this day was foretold

Through the grey haze

The weight of years

Reflection fades

We stumble into the darkness

The prodigal son returns

But brings only death

His nature, a lamentation

And knows only loss

Through vacant light

Torches burn in the night

Lain amongst the elders

A tomb of stone, where once stood your home

Our house is dead

We shall build it again

But our home is gone

And the world burns on

I watched thee

When fever glazed thine eyes

When overworn with watching

Never to rise

From thence

If thou

And early grave

Hadst found

Сүйектерімді  демалуға        жатыңыз

Толық бостық

Конвульсиялық ауырсынулар менің тыныс алуымды жоқтады

Өшіру ойға ең әлсіз сөз

Өлімнің  тынысында

Жол бойында жоғалып кетті

Шаршаған саяхатшы, бұл күн алдын ала айтылған

Сұр тұман арқылы

Жылдардың салмағы

Рефлексия жоғалады

Біз қараңғылыққа сүрінеміз

Адасқан ұл қайтып келеді

Бірақ тек өлім әкеледі

Оның табиғаты, зары

Және тек жоғалтуды біледі

Бос жарық арқылы

Түнде алаулар жанады

Ақсақалдардың арасында

Бір кездері сіздің үйіңіз тұрған тас қала

Біздің үй өліп қалды

Біз оны қайта саламыз

Бірақ үйіміз жоқ

Ал дүние жанып жатыр

Мен сені бақылап отырдым

Қызу көзіңді жалт еткенде

Қараумен тозған кезде

Ешқашан көтерілмеу

Сол жерден

Егер сен

Және ерте қабір

Тапты