Cv1 - With The Dead

Spires and shadows

Fractured hearts and souls

Tainted town once gold

Streets cold and grey

Prosperity had its day

Dreams faded away

Greif consumes me whole

As through this place I roam

Oh what became of home

Memories I still own

Are dying, growing old

Cherished yet perished, gone

Cemeteries, council estates

Faceless precinct in drabness encased

Aimless violence blood on the streets

From the ruins endless mistakes

Dying town

Our cathedral burnt to dust

Homes and livelihoods crushed

Lingering Nazi curse

War-torn architecture

Destruction of what was pure

Now a concrete eyesore

Beneath eternal sighs

Strength of its people high

The greatest of mankind

Circles of monotony

I’ve wondered endlessly

In sadness I love thee

City council, full of disgrace

Abattoir of this great place

Waste and sorrow, they create

Mincemeat of long lost grace

Dying town

Шпалар мен көлеңкелер

Жарылған жүректер мен жандар

Бір кездері алтынға айналған қала

Көшелер суық және сұр

Өркендеудің өз күні болды

Армандар өшті

Грейф мені толығымен жейді

Мен осы жер арқылы қыдырамын

О, үйге не болды

Менде әлі күнге дейін сақталған естеліктер

Өліп жатыр, қартаяды

Қадірлі, бірақ жойылды, кетті

Зираттар, кеңестік учаскелер

Қараңғылықтағы бет-жүзі жоқ учаске

Көшелердегі мақсатсыз зорлық-зомбылық қан

Қирандылардан бітпейтін қателіктер

Өліп бара жатқан қала

Біздің собор шаңға айналды

Үйлер мен күнкөріс көздері қирады

Нацистік қарғыс

Соғыс кезінде қираған сәулет

Таза нәрсенің жойылуы

Енді бетонды көз ауруы

Мәңгілік күрсінулердің астында

Халқының күші жоғары

Адамзаттың ең ұлысы

Монотондылық шеңберлері

Мен шексіз ойландым

Қайғымен мен сені сүйемін

Масқараға толы қалалық кеңес

Осы тамаша жердің сою алаңы

Ысырап пен қайғы, олар жасайды

Ұзақ уақыт бойы жоғалған рақымның тартылған еті

Өліп бара жатқан қала