Millersdale - William Doyle

And so everything fell upon me

Cascading indefinitely

But in a sense

I felt it cement my place in it all

My resolve

I opened up and bloomed

From a house that is no longer mine to behold

One residence wrapped in ivy

End terrace life, tilting slightly

The shape of grief is condensed

Between the glazing that framed every scene

Immense and excellent mess

That was floating / wild / free

It’s no golden age

Or golden longing

Just iron cast, monolithic

Reminders of the lack of a tether

As light as the days were alive

The open fire

The flames of creation

The flames of a lessening dread

Осылайша бәрі менің басыма түсті

Шексіз каскадты

Бірақ  бір                                                                                                                 уда нодағы

Мен оны өзімнің жерімді генерал етемін

Менің шешімім

Мен ашып гүлдедім

Енді менікі болмайтын үйден 

Шырмауыққа оранған бір резиденция

Террассаның қызмет ету мерзімін аяқтаңыз, сәл еңкейіңіз

                                                        форма

Әрбір көріністі жақтайтын әйнектер арасында

Үлкен және тамаша тәртіпсіздік

Бұл қалқымалы / жабайы / еркін болды

Бұл алтын ғасыр емес

Немесе алтын сағыныш

Тек шойын шойын, монолитті

Байланыстың жоқтығы туралы еске салғыштар

Күндер тірі болғандай жеңіл

Ашық от

Жаратылыс жалындары

Азайып бара жатқан қорқыныштың жалыны