Uncanny Delusions - White Ward

Silent reflections start to shout

Shadows live their own lives

They move across and go beyond

Onward the slow oblivion

Northern winds won’t bring relief

Western deserts don’t let breathe

Eastern stars no longer lead

Southern swamps in mourning bleed

Permanent pleasures are denied

Useless treasures — not a reason to fight

Unbearable burdens tore you apart

Unpleasantly down and never upward

Triple suns produce less light

Their warmth cannot ignite

Melted minds coexist

In one body they resist

Never apart

Never united

Always ignored

Forever oppressed

Never apart

Never united

Always ignored

Forsaken and stressed

Dissected into three, they breathe

And like a tree

There is one root, and independent branches

They live their lives despite all tensions

Like three dimensions, they exist

Under the thinnest domes

The multiverse is their execution

The global cataclysm destroyed the worlds

And it will never be forgotten

Despite the treatment

Our hero is condemned

Turn apart, he never knows

What world is real

But is there a real world?

How can we understand?

The cell is split into three

The triple self in agony

Is lost and never rests

The same are muscles, bones, and kin

It never knows that it has been

Forgotten and always crashed

In the dimension with no borders

It doesn’t see the normal order

Of things around and deep within

Input conditions were not light

With social laws as burdens

Which are blindly

Deforming the newborn mind

Үнсіз рефлексиялар айқайлай бастайды

Көлеңкелер өз өмірлерін сүреді

Олар өтіп, әрі                                                                                                                                                                                                          |

Әрі қарай баяу ұмыту

Солтүстік желдер жеңілдік әкелмейді

Батыс шөлдері тыныс алуға мүмкіндік бермейді

Шығыс жұлдыздары бұдан былай жетекшілік етпейді

Қайғылы оңтүстік батпақтар қаналады

Тұрақты ләззаттар қабылданбайды

Пайдасыз қазыналар - күресуге себеп емес

Шыдауға келмейтін ауыртпалықтар сені айырды

Жағымсыз төмен және ешқашан жоғары емес

Үш еселенген күн аз жарық шығарады

Олардың жылуы тұтанбайды

Ерітілген ақылдар бірге өмір сүреді

Бір денеде олар қарсы тұрады

Ешқашан ажырамау

Ешқашан бірікпеген

Әрқашан еленбейді

Мәңгі езілген

Ешқашан ажырамау

Ешқашан бірікпеген

Әрқашан еленбейді

Тастап, күйзеліске түскен

Үшке бөлінген олар тыныс алады

Және ағаш сияқты

Бір түбір және тәуелсіз тармақтар бар

Олар барлық шиеленістерге қарамастан өмір сүреді

Үш өлшем сияқты олар бар

Ең жұқа күмбездердің астында

Көп әлем олардың орындалуы

Жаһандық катаклизм әлемдерді жойды

Және ол  ешқашан                                                                                                                                          ешқашан                                                                                              

Емдеуге қарамастан

Біздің кейіпкеріміз сотталды

Ажыратыңыз, ол ешқашан білмейді

Қандай әлем шынайы

Бірақ шын әлем бар ма?

Қалай түсінуге болады?

Ұяшық үшке бөлінген

Агониядағы үштік

  жоғалды және ешқашан демалмайды

Бұлшықеттер, сүйектер және туыстары бірдей

Бұл оның болғанын ешқашан білмейді

Ұмытылып, үнемі құлады

Шекарасыз өлшемде

Ол қалыпты тәртіпті көрмейді

Айналадағы және тереңдегі нәрселер туралы

Енгізу шарттары жеңіл болмады

Әлеуметтік заңдар ауыртпалық ретінде

Қайсысы соқыр

Жаңа туған нәрестенің санасын деформациялау