The Visitation - White Noise

Young girl with roses in her eyes

Sits on a bed of white sheets

The lights are off the gloom begins

To thicken as she waits

She’s waiting alone in the dark

(waiting…)

Where is the sun and the flowered park

(we're always waiting…)

Why do they always meet in shadow

Young girl with roses in her eyes

(I'm as close as your breathing…)

Waits for the phosphorescent mouth

(but you can’t hear me…)

It’s blue and comes upon her neck

In whispers like dry grass

She’s waiting for her lover’s voice

(I tried to talk to you…)

The sun is gone, the music plays

(but you wouldn’t listen…)

From the street corner and she cries

Young girl with roses in her eyes

Hugs close the dark and cries

The words she hears are weak

Her lover’s not asleep he’s dead

She feels his breathing by her side

He reaches across the border

Stretching his boneless hand towards her

(…Death is silent painless

I didn’t know what happened

I was suddenly standing above my body

While you looked on

Too much in shock for tears

I tried to speak

But couldn’t

I tried to talk to you

But you wouldn’t listen

And now we meet

Like guilty lovers in the dark

For such a hopeless moment

And even as we meet I feel you slipping from me

And I go back

To my darkness…)

The girl with roses in her eyes

(my spirit lingers after you like a faint stream of clouds…)

Speaks with her lover who is here

(my mouth hovers about you forever…)

Like vines their voices intertwine

It is all they have

(I see you waiting for me… summoning up the power as the light dies…)

She struggles to hold him back

(the light we loved…)

He clutches but the power is gone

And the pillow turns to chalk

(I tried to speak but couldn’t

And now we meet like guilty lovers in the dark

For such a hopeless moment

And even as we meet I feel you slipping from me

And I go back to my darkness…)

Көзінде раушан гүлі бар жас қыз

Ақ жайма төсегінде отырады

Шамдар сөніп, қараңғылық басталады

Ол күткендей қалыңдату үшін

Ол қараңғыда жалғыз күтіп отыр

(күтуде…)

Күн мен гүлді саябақ қайда

(әрқашан күтеміз...)

Неліктен олар әрқашан көлеңкеде кездеседі

Көзінде раушан гүлі бар жас қыз

(Мен сенің тынысыңдай жақынмын...)

Фосфорлы ауызды күтеді

(бірақ сен мені ести алмайсың...)

Ол көк және оның мойнына түседі

Құрғақ шөп сияқты сыбырлап

Ол сүйіктісінің дауысын күтеді

(Мен сізбен сөйлесуге тырыстым ...)

Күн  кетті, музыка ойнайды

(бірақ сен тыңдамайсың...)

Көше қиылысынан ол жылайды

Көзінде раушан гүлі бар жас қыз

Құшақтау қараңғылықты жауып, жылайды

Оның еститін сөздері әлсіз

Оның сүйіктісі ұйықтап жатқан жоқ, ол өлді

Ол оның тыныс алуын қасында сезінеді

Ол шекараға жетеді

Сүйексіз қолын оған қарай созып

(...Өлім үнсіз, ауыртпалықсыз

Мен не болғанын білмедім

Мен кенеттен денемнің үстінде тұрдым

Сіз қарап тұрғанда

Көз жасы үшін тым көп шок

Мен сөйлеуге  тырыстым

Бірақ алмады

Мен сізбен сөйлесуге тырыстым

Бірақ сен тыңдамадың

Енді кездесеміз

Қараңғыда кінәлі ғашықтар сияқты

Осындай үмітсіз сәт үшін

Біз кездескенде де сенің менен сырғып кеткеніңді сеземін

Ал мен қайтамын

Менің қараңғылығыма…)

Көзінде раушан гүлі бар қыз

(Менің рухым бұлттардың әлсіз ағынын ұнатқаннан кейін ...)

Мұндағы сүйіктісімен  сөйлеседі

(менің ауызым мәңгілікке сен туралы айтады...)

Жүзім бұталары сияқты олардың дауыстары бір-бірімен араласады

Бұл олардың барлығы

(Мен сізді күтіп тұрғаныңызды көріп тұрмын... жарық сөнген кезде қуатты шақырып жатырсыз...)

Ол оны ұстап қалуға тырысады

(біз жақсы көретін жарық…)

Ол ұстайды, бірақ қуат таусылды

Ал жастық борға айналады

(Сөйлеуге  тырыстым, бірақ айта алмадым

Енді біз күнәкар ғашықтар сияқты қараңғыда кездесеміз

Осындай үмітсіз сәт үшін

Біз кездескенде де сенің менен сырғып кеткеніңді сеземін

Мен қараңғылыққа ораламын ...)