Underneath the Cenotaph - Watain

Lifeless and sour from death and from doom.

In the soil of my tomb not one flower shall bloom.

Nothing but Death in this earth shall abide,

in this my pathway to the other side.

And thus I close my eyes…

On through the tunnels, darkness ablaze.

Passing through Naamah, queen of the gateways.

The jaws of her darkness they feast on my eyes

as the last of the earthly lights flickers and dies.

Dark are the dreams on the stonebed.

For no sunlight shall reach to the land of the dead.

As I journey through tunnels and blackened chasm.

In the realms of Death unbound.

Underneath the cenotaph.

Revelations revealed through crepuscular trance.

Shadows of demons in catacombs dance.

Luminous signs of impossible shape.

Traveling deep, no return, no escape.

Wonderous, prosperous marvels most dark.

I fall to my knees

and behold as I hark

the tounges of the ancients,

damned and aflame,

chanting in madness…

Closer and closer,

the flames reaching higher.

Trial by fire!

Trial by fire!

Coalescense of high and low.

Hand in hand with the damned I go.

A dance in shadows…

The burning fears of the world beyond,

at the end of these snakelike trails,

are the same as those which forged this heart

and so my birth through death prevails.

Dark are my dreams on the stonebed.

For no sunlight shall reach to the land of the dead.

In flames I shall at last become.

With fire I am one.

Underneath the cenotaph.

Өлімнен және азаптан жансыз және қышқыл.

Мазарымның топырағында бірде-бір гүл гүлдемейді.

Бұл жерде өлімнен басқа ештеңе қалмайды,

бұл менің басқа жаққа жол

Осылайша мен көздерімді жамамын...

Туннельдер арқылы қараңғылық жанып тұр.

Шлюздердің патшайымы Наамадан өтіп бара жатырмын.

Оның қараңғылықтары менің көзімде тойлайды

жердегі соңғы шамдар жыпылықтап, сөнеді.

Тас төсектегі армандар қараңғы.

Өйткені өлілер еліне күн сәулесі түспейді.

Мен туннельдер мен қараңғы шыңырау арқылы саяхаттап келе жатқанда.

Өлім саласында байланыссыз.

Кенотафтың астында.

Аяндар крепускулярлы транс арқылы ашылды.

Катакомбалардағы жындардың көлеңкелері билейді.

Мүмкін емес пішіннің жарық белгілері.

Терең саяхат, қайтып оралу, қашып кету.

Таңғажайып, гүлденген ғажайыптар ең қараңғы.

Мен тізерлеп отырмын

және                                                                                                                                          |

ежелгі  тілді,

қарғыс атқан және жалындаған,

 жындылық                                                                                                   айту  ...

Жақын және жақынырақ,

жалын жоғары көтеріледі.

Сынақ өткізу!

Сынақ өткізу!

Жоғары және төмен біріктіру.

Қол ұстасып, мен барамын.

Көлеңкедегі би…

Сырттағы әлемнің жанып тұрған қорқыныштары,

жылан тәрізді соқпақтардың соңында,

осы жүректі соққандармен бірдей

Сондықтан менің өлімнен тууым басым.

Тас төсекте менің армандарым қараңғы.

Өйткені өлілер еліне күн сәулесі түспейді.

Мен ақырында отқа айналамын.

Мен отпен бірмін.

Кенотафтың астында.