Чайка - Владислав Агафонов

В небе бесконечном, там, где тает зной

Кружится беспечно чайка над волной.

А за синим морем, там, где снег идет,

В домике с балконом девушка живет.

Припев:

Как хочу я стать чайкой белокрылой,

Чтобы улететь в дальние края

Чтоб тебя обнять и вернуть что было,

Но боюсь, уже ты не ждешь меня.

Птицей обернуться людям не дано,

Мне назад вернуться знать не суждено.

И смотрю я в небо, вздох свой затая,

Видно чайка эта — грусть тоска моя.

Припев.

Жылу еріген шексіз аспанда

Шағала толқын үстінде абайсызда айналып жүр.

Қар жауатын көк теңіздің арғы жағында,

Қыз балконы бар үйде тұрады.

Хор:

Ақ қанатты шағала болғым келеді,

Алыс елдерге ұшып кету

Сізді құшақтап, болған нәрсені қайтару үшін,

Бірақ сен енді мені күтпейсің бе деп қорқамын.

Ол адамдарға құсқа айналу үшін берілмейді,

Білу үшін қайтып оралуым жазылмаған.

Ал мен аспанға қараймын, күрсінуім жабық,

Мына шағаланы көресің – мұңым – сағынышым.

Хор.