Petit Colibri - Vive la Fête

L’avion se pose enfin sans refermer les ailes

Le ciel s’emplit alors de millions d’hirondelles

À tire d’aile viennent les corbeaux les faucons les hiboux

D’Afrique arrivent les ibis les flamants les marabouts

L’oiseau Roc célébré par les conteurs et les poètes

Plane tenant dans les serres le crâne d’Adam la première tête

L’aigle fond de l’horizon en poussant un grand cri

Et d’Amérique vient le petit colibri

De Chine sont venus les pihis longs et souples

Qui n’ont qu’une seule aile et qui volent par couples

Puis voici la colombe esprit immaculé

Qu’escortent l’oiseau-lyre et le paon ocellé

Le phénix ce bûcher qui soi-même s’engendre

Un instant voile tout de son ardente cendre

Les sirènes laissant les périlleux détroits

Arrivent en chantant bellement toutes trois

Et tous aigle phénix et pihis de la Chine

Fraternisent avec la volante machine

Maintenant tu marches dans Paris tout seul parmi la foule

Des troupeaux d’autobus mugissants près de toi roulent

L’angoisse de l’amour te serre le gosier

Comme si tu ne devais jamais plus être aimé

Si tu vivais dans l’ancien temps tu entrerais dans un monastère

Vous avez honte quand vous vous surprenez à dire une prière

Tu te moques de toi et comme le feu de l’Enfer ton rire pétille

Les étincelles de ton rire dorent le fond de ta vie

C’est un tableau pendu dans un sombre musée

Et quelquefois tu vas le regarder de près

Aujourd’hui tu marches dans Paris les femmes sont ensanglantées

C'était et je voudrais ne pas m’en souvenir c'était au déclin de la beauté

Entourée de flammes ferventes Notre-Dame m’a regardé à Chartres

Le sang de votre Sacré-Cœur m’a inondé à Montmartre

Je suis malade d’ouïr les paroles bienheureuses

L’avion se pose enfin sans refermer les ailes

Le ciel s’emplit alors de millions d’hirondelles

À tire d’aile viennent les corbeaux les faucons les hiboux

D’Afrique arrivent les ibis les flamants les marabouts

L’oiseau Roc célébré par les conteurs et les poètes

Plane tenant dans les serres le crâne d’Adam la première tête

L’aigle fond de l’horizon en poussant un grand cri

Et d’Amérique vient le petit colibri

Ұшақ ақыры қанаттарын жаппай қонады

Сонда аспан миллиондаған қарлығашқа толады

Қанаттарымен қарғалар, сұңқарлар, үкілер келеді

Африкадан ибис, қоқиқаз, марабуттар келеді

Рок құсын ертегішілер мен ақындар атап өтеді

Бірінші бас Адамның бас сүйегін тырнақтарында ұстап тұрған планер

Бүркіт көкжиектен қатты айғайлап ұшып келеді

Ал Америкадан кішкентай колибри келеді

Қытайдан ұзын және икемді пихилер келді

Бір қанаты бар және жұп болып ұшатындар

Содан кейін міне, мінсіз рух көгершін келеді

Лира-құс пен көзсіз тауыс сүйемелдеуімен

Феникс бұл өздігінен пайда болған пир

Бір сәт бәрін жанып тұрған күлімен перделейді

Сиреналар қауіпті бұғаздардан шығып жатыр

Үшеуі де әдемі ән айтып келеді

Және Қытайдың барлық Феникс қыраны мен пихисі

Ұшатын аппаратпен достасыңыз

Енді сен Парижді көпшіліктің арасында жалғыз жүресің

Жаныңнан үйір-үйір автобустар өтіп жатыр

Махаббат азабы тамағыңды басып тұр

Сені енді ешқашан сүймейтіндей

Егер сіз ескі күндерде өмір сүрсеңіз, монастырға кірер едіңіз

Намаз оқып жатқанда ұятқа қаласың

Сіз өзіңізге күлесіз және күлкіңіз тозақ оты сияқты

Күлкіңіздің ұшқындары өміріңіздің түбіне алтын жалатады

Бұл қараңғы мұражайда ілулі тұрған сурет

Кейде сіз оны мұқият бақылайсыз

Бүгін Парижде жүрсің, әйелдер қанды

Бұл болды және мен оның сұлулықтың құлдырауы туралы есімде қалмағанын қалаймын

Жалындаған жалынмен қоршалған біздің ханым Шартрде мені бақылап тұрды

Сіздің Қасиетті Жүрегіңіздің қаны мені Монмартрға толтырды

Құтты сөздерді естіп ішім ауырады

Ұшақ ақыры қанаттарын жаппай қонады

Сонда аспан миллиондаған қарлығашқа толады

Қанаттарымен қарғалар, сұңқарлар, үкілер келеді

Африкадан ибис, қоқиқаз, марабуттар келеді

Рок құсын ертегішілер мен ақындар атап өтеді

Бірінші бас Адамның бас сүйегін тырнақтарында ұстап тұрған планер

Бүркіт көкжиектен қатты айғайлап ұшып келеді

Ал Америкадан кішкентай колибри келеді