Carta ao Tom - Vinícius de Moraes, Quarteto Em Cy, Toquinho

Rua Nascimento Silva, cento e sete

Você ensinando prá Elizete

as canções de canção do amor demais

Lembra que tempo feliz, ai que saudade,

Ipanema era só felicidade

Era como se o amor doesse em paz

Nossa famosa garota nem sabia

A que ponto a cidade turvaria

este Rio de amor que se perdeu

Mesmo a tristeza da gente era mais bela

e além disso se via da janela

Um cantinho de céu e o Redentor

É, meu amigo, só resta uma certeza,

é preciso acabar com essa tristeza

É preciso inventar de novo o amor

Rua Nascimento Silva, cento e sete

Eu saio correndo do pivete

Tentando alcançar o elevador

Minha janela não passa de um quadrado

A gente só vê Sérgio Dourado

Onde antes se via o Redentor

É meu amigo só resta uma certeza

É preciso acabar com a natureza

É melhor lotear o nosso amor

Руа Насименто Силва, жүз жеті

Сіз Элизетеге сабақ беріп жатырсыз

тым көп махаббат әндерінің

Есіңе алшы, қандай бақытты кез, сағындым сені,

Ипанема жай ғана бақыт еді

Сүйіспеншілік тыныштықта жараланғандай болды

Біздің атақты қызымыз да білмеген

Қала бұлт қай кезде болады

жоғалған бұл махаббат өзені

Тіпті адамдардың мұңы да әдемірек болды

және қосымша, терезе арқыл болса

Аспанның бұрышы және Құтқарушы

Иә, досым, бір ғана сенімділік қалды,

бұл мұңды тоқтату керек

Махаббатты тағы да ойлап табу керек

Руа Насименто Силва, жүз жеті

Мен баладан жүрдім

Лифтке жетуге тырысуда

Менің терезем шаршыдан аспайды

Біз Серхио Дурадоны ғана көреміз

Құтқарушы бұрын көрілген қай жерде

Бұл менің досым, бір ғана сенімділік қалды

Бұл табиғатты тоқтату керек

Сүйіспеншілігімізді арттырған дұрыс