Как ты мог - Вика Воронина

За плечо я, а ты шаг в сторону.

Поглядеть — мы с тобой идем ко дну.

Раньше грели объятия, а теперь не греют сто накидок.

Где была любовь, там теперь обида.

Припев:

Как ты мог…

И земля уходит из-под ног.

Я ладонями ладони грею, и я всё люблю тебя,

Как умею только я!

Говорю с тобой, а хочется подальше бежать,

(От тебя бежать) И распахнутая настежь стынет душа.

Раньше мы держались за руки, а теперь держусь за воздух крепче.

Так поверь мне, легче.

Припев:

Как ты мог…

И земля уходит из-под ног.

Я ладонями ладони грею, и я всё люблю тебя,

Как умею только я!

Я ладонями ладони грею, и я всё люблю тебя,

Как умею только я!

Я ладонями ладони грею, и я всё люблю тебя,

Как умею только я!

Мен иығымның артында тұрмын, ал сен шетке кет.

Қараңызшы - сіз бен біз түбіне барамыз.

Бұрын құшақ жылыса, қазір жүз шапан жылымайды.

Махаббат болған жерде қазір реніш бар.

Хор:

Қалай дәтің барды…

Ал жер аяғыңның астынан сырғып барады.

Алақанымды алақаныммен жылытамын, мен сені әлі де жақсы көремін,

Мен қалай ғана аламын!

Мен сенімен сөйлесемін, бірақ қашып кеткім келеді

(Өзіңнен қашып) Ал, жан дүниесі кең, тоңады.

Бұрын қол ұстасып жүретінбіз, енді ауаны қаттырақ ұстаймын.

Сондықтан маған сеніңіз, бұл оңайырақ.

Хор:

Қалай дәтің барды…

Ал жер аяғыңның астынан сырғып барады.

Алақанымды алақаныммен жылытамын, мен сені әлі де жақсы көремін,

Мен қалай ғана аламын!

Алақанымды алақаныммен жылытамын, мен сені әлі де жақсы көремін,

Мен қалай ғана аламын!

Алақанымды алақаныммен жылытамын, мен сені әлі де жақсы көремін,

Мен қалай ғана аламын!