Стук - УННВ

Кто стучит?

Кто стучит, на х?

Э, бл*дь, что за ху*ня?

Животное, на х.

Всё, бл*дь, съ*бали, на х… отсюда…

Пошли на х*й, *б твою…

В твой мозг ядом проник я, не подарок,

Этот стук — кара подъездов и арок.

Сюда слушай, стадо, это остаток,

Моей доброты предел, левый-левый не удел.

Для своих же постараюсь всё сделать по красоте,

По доброте, пока не опустел.

Куча приятных тем, людей и идей её ждут,

Я чувствую, всё это не в пустую,

Мы как ключ закрываем доступ к скучному.

Слышишь стук, рэп не станет лучше,

На х*й всё старьё *бучее.

Убиты, но не Вами, мы заботимся о твоём будущем.

Свою луну ищи, защитник лучший.

Только, атакующий, здесь привидений не ищи.

Самый богатый здесь как нищий, таких тыщи,

Как не *бле прыщи.

Марек, добавь ещё приправы в эти щи.

Ещё приправы в эти щи.

Я тоже слышу стук тут на самой глубине,

И все деревья почему-то тянутся к земле.

Объясните, наконец, чьё это лицо на мне,

Почему дороги через нос всегда ведут к п*зде.

Но ты парень особенный, особенный как все,

Немало актов половых совершено во сне.

Ты будешь ху*сосить с осени, зализывать к весне,

Пока костлявая рука не стукнет по спине.

Достают обычно тех, кто держал себя в себе,

Но этот вынутый отстой достался именно тебе,

Запутался косяк у твоей бабы в бороде.

Из чего же сделан тот, кто не тонет в воде.

Ты родился в городе, где правит серый цвет,

Но вряд ли хвост замаскирует крылья, понял или нет.

И правда тут твоя нужна как импотенту м*ньет,

Стукнуть или настучать, дай мне правильный ответ.

Коснётся Вас, нет, слово забыто, будто во сне,

На дне тихо стучатся мысли ко мне,

Время уносит метели, там же висим, где висели,

Нота веселья на лицах, по кругу зелье дымится.

Пускай душа будет чиста, я не позволю ей сбиться с пути,

Местами дебри, трудно пройти, сами себе кузнецы,

Творцы, создатели ярких моментов, чувства без масок,

На растерзание по х*й, значит, так быть и должно.

А мне бы просто упиться в г*вно сейчас и забыть обо всём,

Просто тут жить каждым днём,

Музыка лечит, она навечно останется здесь,

Выше носы, это смесь.

Для тех, кто карабкается, пусть даже в поте лица,

Слабость подошву стирает,

Сжав кулаки, вышибаем дурь из дрянного свинца,

Выбор есть — мазаться, но не жить в ожидании конца.

Открой, там по ходу стучится вера в себя.

Кім қағып жатыр?

x-ті кім қағады?

Ой, блять, не деген?

Жануар, х.

Барлығы, bl * d, f * bali, on x ... осы жерден ...

x * d, * сіздің ...

Мен сіздің миыңызға сыйлық емес, умен ендім,

Бұл қағу подъездер мен аркалардың жазасы.

Тыңда, табын, қалғаны осы,

Мейірім – шек, сол-сол тағдыр емес.

Өзім үшін мен бәрін сұлулықпен жасауға тырысамын,

Мейірім, ол бос болғанша.

Оны көптеген жақсы тақырыптар, адамдар мен идеялар күтеді,

Мұның бәрі бос емес деп ойлаймын,

Біз, кілт сияқты, скучно қолжетімділікті жабамыз.

Тақылды тыңдаңыз, рэп жақсармайды

x * d параметрінде бәрі керексіз * көбірек.

Өлтірді, бірақ сен емес, біз сенің болашағыңды ойлаймыз.

Айыңды ізде, ең жақсы қорғаушы.

Тек, шабуылшы, бұл жерден елес іздеме.

Мұндағы ең бай қайыршы сияқты, мыңдаған,

Безеуді қалай *bleat емес.

Марек, осы қырыққабат сорпасына тағы да дәмдеуіштер қосыңыз.

Бұл қырыққабат сорпасында көбірек дәмдеуіштер.

Мен де тереңдікте қағуды естимін,

Ал, неге екені белгісіз, барлық ағаштар жерге тартылады.

Түсіндірші, кімнің беті маған,

Неліктен мұрын арқылы өтетін жолдар әрқашан p * zde әкеледі.

Бірақ сен басқалар сияқты ерекше жігітсің,

Көптеген жыныстық әрекеттер түсінде жасалады.

Күзден сорып, көктемде жалайсың,

Сүйекті қол арқама тигенше.

Олар әдетте өзін-өзі ұстағандарды алады,

Бірақ бұл сұмдық сізге келді,

Сіздің әйеліңіздің буыны сақалына шатасып кетті.

Суға батпайтын адам неден жаралған.

Сіз сұр басқаратын қалада дүниеге келдіңіз

Бірақ құйрық қанаттарды жасыруы екіталай, түсінікті немесе жоқ.

Шыны керек, сенікі импотент сияқты керек,

Тақылдаңыз немесе қағыңыз, маған дұрыс жауап беріңіз.

Түртеді, жоқ, сөз ұмытылады, түсінде,

Төменгі жағында ойлар мені тыныш қағып жатыр,

Уақыт боран соғады, біз ілінген жерде ілеміз,

Жүздерінде көңілді нота, Айнала түтін түтін.

Жан таза болсын, адастырмаймын,

Жабайы жерлерде өту қиын, ұсталардың өздері,

Жасампаздар, жарқын сәттерді, бетпердесіз сезімдерді жасаушылар,

x * d арқылы бөлшектену үшін, солай болуы керек.

Ал мен қазір мас болып, бәрін ұмытатын едім,

Күн сайын осында өмір сүр

Музыка емдейді, ол осында мәңгі қалады,

Мұрындардың үстінде бұл қоспа.

Көтеріңкі терге түскендер үшін,

Әлсіздік табанын өшіреді,

Жұдырығымызды түйіп, сұмдық қорғасынды теуіп

Таңдау бар - жағу, бірақ ақыретті күтіп өмір сүру емес.

Оны ашыңыз, өзіңізге деген сенім жолды қағып тұр.