Bosque - Tulsa, Ricardo Lezón

Ojalá nos proteja este bosque

Con sus arboles de cemento entorpeciendo nuestra visión

No sabes hacia donde ir, atontados por el ir y venir de miles de personas que

no reparan en ti y en mí

Desnudos nos vemos las costuras

Nuestra religión son nuestras dudas

Nos llamas absurdos probablemente con razón

¿Quién sino una absurdo daría crédito a este corazón?

Y cuando cierran las tiendas y todo el mundo se va a dormir, nos quedamos solos

a merced de esta enorme masa gris

Dónde se esconde

Dónde se esconde

Lo que nos corresponde

En las esquina un mariachi nos vigila

Nos mira mientras ranchea nuestra vida

A medida que avanza la canción nuestra piel empieza a fallar, nos abrimos si se

nos derrama nuestro vacío

Dónde se esconde

Dónde se esconde

Lo que nos corresponde

Бұл орман бізді қорғайды деп үміттенемін

Цемент ағаштары біздің көзқарасымызды бұзады

Сіз қайда барарыңызды білмейсіз, мыңдаған адамдардың келіп-кетуіне таң қалдыңыз

олар сенде де, менде де түзетпейді

Жалаңаш біз тігістерді көреміз

Біздің дініміз – күмәніміз

Сіз бізді абсурд деп атағаныңыз дұрыс шығар

Бұл жүректі абсурдтан басқа кім сыйлайды?

Ал дүкендер жабылып, бәрі ұйықтап жатқанда, біз жалғыз қаламыз

осы үлкен сұр массаның мейіріміне

қайда жасырынып жүр

қайда жасырынып жүр

Бізге тиесілі

Бұрышта бізге мариаки қарап тұр

Ол біздің өмірімізді басқарған кезде бізге қарайды

Ән жүріп жатқанда, теріміз жарылып кете бастайды, біз ашамыз

біздің бостығымызды төгеді

қайда жасырынып жүр

қайда жасырынып жүр

Бізге тиесілі