За ивами - TRUEтень

Снова где-то звонки отслежены,

И на простыни пятна алые.

Всё не будет уже по-прежнему,

Побегут с горы вниз воды талые.

Солнце желтое над околицей,

И деревья стоят лохматые.

Мы бухаем тут все и колемся,

Без вины мы все виноватые.

Пусть нам ляжет путь красным бархатом,

И пусть печка трещит поленьями.

Не скули, родной.

Ну ты на*уй так?

Это, братка, дела семейные.

Отзвенит звонок поздней осенью,

Заиграют часы с кукушкою.

Мы засижены все до проседи.

Надышаться б родной избушкою.

Сядет солнце вдали за ивами.

Меня гложет тоска сердечная.

Вам привет передам, ленивые.

Вам привет передам, беспечные.

Сядет солнце вдали за ивами.

Меня гложет тоска сердечная.

Вам привет передам, ленивые.

Вам привет передам, беспечные.

Декабрь, 2015.

Тағы бір жерде қоңыраулар қадағаланады,

Ал парақтарда қызыл дақтар бар.

Бәрі бұрынғыдай болмайды

Таудан еріген сулар ағып кетеді.

Сыртта күн сары,

Ал ағаштар шашыраңқы.

Біз бәріміз осында ұрып-соғып, өзімізге инъекция жасаймыз,

Кінәсіз бәріміз кінәліміз.

Қызыл барқыт жолын салайық,

Ал пешті бөренелермен жарқыратсын.

Жыламаңыз, қымбаттым.

Дұрыс айтасың ба?

Бұл, аға, отбасылық мәселе.

Қоңырау соғылады кеш күзде,

Көкек сағат ойнайды.

Біз бәріміз ақ шашқа дейін отырамыз.

Туған саятшылықта дем ал.

Күн талдардың артына батады.

Жүрегім ауырады.

Жалқауларға сәлем айтыңыз.

Мен саған сәлем беремін, бейқам.

Күн талдардың артына батады.

Жүрегім ауырады.

Жалқауларға сәлем айтыңыз.

Мен саған сәлем беремін, бейқам.

Желтоқсан, 2015 ж.