Давай назад - TRUEтень

Первый Куплет:

А бля… мне похуй бури и грозы,

Меня шлюха удержит орально.

И я объявленный снова в розыск,

Уже месяц как в федеральном.

Еще в юности по наклонной,

Свой давно уже сделал выбор.

На прослушке звонки, телефоны,

Снова я из алтая выбыл.

И опять блядь опрос соседей,

К маме снова ночные визиты,

Как всегда день один в карете мы,

А потом в битерик закрыты,

Позабытым бы там не остаться.

Да чтоб мама всегда живая.

И опять наш конар нам панцире.

Память прошлого оживает.

Припев:

Эй водила давай назад,

Мусора чтоб не взяли след,

Даже днем мне темно в глазах,

Мне нахуй не нужен свет.

Второй Куплет:

Робиковый костюм хебешный,

Меня в буре согреет в стужу,

Под замка металлический скрежет,

В пять утра окажусь разбуженный.

Год за годом одно и тоже,

Тут сценарий до дыр зашаркан,

С комментариями не положено.

Толстый мусор срывает шторки.

А кто-то скажет моя Роизя,

А не стану ее патриотом.

С малых лет и до взрослой лысины,

Проживаю в каком-то болоте.

Безнадежно больной и хмурый,

Одинокую встречу старость.

Каша сечка, Васек покурим,

Все что в памяти нашей осталось.

Припев:

Эй водила давай назад,

Мусора чтоб не взяли след,

Даже днем мне темно в глазах,

Мне нахуй не нужен свет.

Бірінші жұп:

Бля... дауыл мен найзағайға мән бермеңіз,

Жезөкше мені ауызша ұстайды.

Мен қайтадан іздеушілер тізіміне қосылдым,

Менің федерацияға келгеніме бір ай болды.

Тіпті жас кезімде, еңіспен,

Мен өз таңдауымды баяғыда жасадым.

Тыңдау қоңырауларында, телефондарда,

Тағы да Алтайдан шығып қалдым.

Тағы да көршілер арасында сауалнама,

Анама тағы да түнде бару,

Әдеттегідей, біз вагонда бір күні,

Содан кейін олар биттерді жауып тастады,

Ұмытылған ол жерде қалмас еді.

Иә, анам әрқашан тірі болсын.

Және тағы да біздің қонар – қабығымыз.

Өткен күннің естелігі тіріледі.

Хор:

Эй, қайтайық

Із қалмас үшін қоқыс,

Көзімде күндіз де қараңғы,

Маған жарық керек емес.

Екінші жұп:

Hebesh робик костюмі,

Боранда ол мені суықта жылытады,

Қамалдың астында металл сылдырлады,

Таңертеңгі бесте мені оятады.

Жылдан жылға солай

Мұнда сценарий саңылауларға араластырылған,

Пікір жазуға рұқсат етілмейді.

Қалың қоқыс перделерді жыртады.

Біреу менің Роизамды айтады,

Мен оның патриоты болмаймын.

Балалық шақтан ересектерге дейін,

Мен қандай да бір батпақты жерде тұрамын.

Үмітсіз ауру және мұңды,

Қарттықты жалғыз кездестіру.

Кесілген ботқа, Васек түтін,

Мұның бәрі біздің жадымызда қалады.

Хор:

Эй, қайтайық

Із қалмас үшін қоқыс,

Көзімде күндіз де қараңғы,

Маған жарық керек емес.