Беды Не Видел - TRUEтень

Ё-ё!

Ё!

AzimutZvuk!

Да!

А я, чуял запах денег и запах крови,

Мне по*уй — виски с колой или джин-тоник.

Когда я мерз в тюремной камере, так и не понял,

Равнобедренный ли в ней был прямоугольник.

И пускай я день в карете, а тень в корвете,

Но я с детства не бросаю слова на ветер.

Со свободы пару грамм прилетит в конверте.

Наша вертится планета, и мы ее вертим.

Ты по своей жизни — майор, я по своей — полковник.

Помню, урки говорили: будущее в скромных.

Помню, низко облака так, и на сердце грусть.

Уводили мусора, я обещал вернуться к тебе.

Детство босоногое, творил веселье.

Помню первую любовь, первое похмелье.

Бои первой крови;

жили, как умели.

Время сплетало мои дни в месяца недели.

Припев:

Копейка медная с горы покатится звонко,

Меня в бараке согревала мацаная шконка.

А мы подумать не могли, что всё кончится быстро,

От пионерского костра в небо взмывали искры.

Копейка медная с горы покатится звонко,

Меня в бараке согревала мацаная шконка.

А мы подумать не могли, что всё кончится быстро,

От пионерского костра в небо взмывали искры.

Выстрел порвет туман и развеет муть, брызги,

Камнем упал, он упал на грудь с визгом.

У проходной тормознет ворон,

Дальше — запутанный сценарий: колючки, заборы.

А где-то плакала гитара и грустили люди,

Каждый что-то вспоминал, чего уже не будет.

Одела осень в золотое пустые дворы,

С первого срока я откинулся и сел вторым.

Снова к разбитому корыту, *ля, мне вломы.

Мы со времен Социализма шевелим камыш.

Снова какая-то дилемма, барыга — Румын.

Сейчас приедет моя крыша, слышь — это мы.

А годы быстро пролетают, забываем все мы.

А я, с улыбкой вспоминаю, когда был зеленым.

Я помню прошлое моё — не всё в нем беда.

Не знает счастия босяк, кто беды не видал!

Припев:

Копейка медная с горы покатится звонко,

Меня в бараке согревала мацаная шконка.

А мы подумать не могли, что всё кончится быстро,

От пионерского костра в небо взмывали искры.

Копейка медная с горы покатится звонко,

Меня в бараке согревала мацаная шконка.

А мы подумать не могли, что всё кончится быстро,

От пионерского костра в небо взмывали искры.

Копейка медная с горы покатится звонко,

Меня в бараке согревала мацаная шконка.

А мы подумать не могли, что всё кончится быстро,

От пионерского костра в небо взмывали искры.

Оған!

Йо!

АзимутЗвук!

Иә!

Мен, мен ақшаның иісі мен қанның иісін сезіндім,

Мен виски мен кола немесе джин мен тоник туралы ойламаймын.

Түрме камерасында тоңып жүргенімде түсінбедім

Бұл тең қабырғалы тіктөртбұрыш болды ма?

Маған бір күн күймеде, ал корветте көлеңке болуыма рұқсат етіңіз,

Бірақ бала кезімнен сөзді желге лақтырған емеспін.

Еркіндіктен бір-екі грамм конвертке түседі.

Біздің планета айналады, ал біз оны айналдырамыз.

Сіз өз өміріңізде майорсыз, мен өзімнің полковникмін.

Үркілердің: «Болашағы кішіпейілде» дейтіні есімде.

Бұлттардың қаншалықты төмен екені есімде, жүрегімде мұң бар.

Олар қоқысты алып кетті, мен сізге оралуға уәде бердім.

Жалаңаяқ балалық шақ, қызық жасаған.

Менің алғашқы махаббатым, алғашқы асыққан кезім есімде.

Алғашқы қанның шайқастары;

мүмкіндігінше өмір сүрді.

Уақыт менің күндерімді аптаның айларына бөлді.

Хор:

Таудан мыс пенни қатты аунайды,

Мен казармада мацана сөремен жылындым.

Біз бәрі тез аяқталады деп ойламадық,

Пионер отынан ұшқындар аспанға ұшты.

Таудан мыс пенни қатты аунайды,

Мен казармада мацана сөремен жылындым.

Біз бәрі тез аяқталады деп ойламадық,

Пионер отынан ұшқындар аспанға ұшты.

Түсірілім тұманды бұзады және бұлыңғырлықты, спрейді,

Тас боп құлады, өксікпен кеудесіне құлады.

Қарға бақылау бекетінде баяулайды,

Келесі түсініксіз сценарий: тікенектер, қоршаулар.

Бір жерде гитара жылап, адамдар қайғырды,

Барлығы енді болмайтын нәрсені есіне алды.

Алтын бос аулаларда киінген күз,

Бірінші тоқсаннан бастап артқа еңкейіп, екінші отырдым.

Тағы да сынған шұңқырға, * ла, мені сындыр.

Біз социализм заманынан бері қамыс қозғадық.

Қайтадан, қандай да бір дилемма, хакстер - румын.

Енді менің төбем келеді, тыңдаңыз - бұл біз.

Жылдар тез зымырап өтеді, бәріміз ұмытып кетеміз.

Ал мен, күлімсіреп, жасыл болған кезімді есіме аламын.

Өткенім есімде – ондағының бәрі апат емес.

Қиындық көрмеген қаңғыбас бақыт білмейді!

Хор:

Таудан мыс пенни қатты аунайды,

Мен казармада мацана сөремен жылындым.

Біз бәрі тез аяқталады деп ойламадық,

Пионер отынан ұшқындар аспанға ұшты.

Таудан мыс пенни қатты аунайды,

Мен казармада мацана сөремен жылындым.

Біз бәрі тез аяқталады деп ойламадық,

Пионер отынан ұшқындар аспанға ұшты.

Таудан мыс пенни қатты аунайды,

Мен казармада мацана сөремен жылындым.

Біз бәрі тез аяқталады деп ойламадық,

Пионер отынан ұшқындар аспанға ұшты.