Chapter Of The Forest - Trevor Hall

I meet my Lord down by the river side

It hits me almost every time

Beauty runs so deep, that its hard to sleep at night

This is the chapter of the forest

Every line, and every From my heart it comes a pouring

Into every single melody

Flame without the smoke

Harness all the poetry

I swear I’ll never choke

Because I only speak of Narmada

Hara hara everyday

Make my love down at her waters

Calling on the mountain starter

No more books, no more empty words

No more running away from her

I now learn from the wind and rain

From the song of the lion’s mane

And as it touches and sun and moon

I sit back and behold that tomb

Of glory upon her name

We say hara hara hara Narmada

Well the one simple perspires

With a face that burns like fire

That’s where I lay my body down

Yeah, and in my dream I heard the lesson

Of the vault that holds the heavens in

So now I gaze upon the crowd, yeah

You see my woman she is stainless

I slip her at the base

Touch the face, all the Gods come out the mountain

Sweet embrace

You see her song it can’t be heard

Unless you let go of the world

So I laid it all down

And I behold what I heard

No more books, no more empty words

No more running away from her

I now learn from the wind and rain

From the song of the lion’s mane

And as it touches the sun and moon

I sit back and behold her tomb

All glory upon her name

We say hara hara hara Narmada

Мен Раббымды өзен жағасында кездестіремін

Маған    әр                                                                      

Сұлулықтың тереңдігі сонша, түнде ұйықтау қиын

Бұл орман тарауы

Әрбір жол, әрбір жүрегім                                                                                                                                                                                                 |

Әрбір әуенге

Түтінсіз жалын

Поэзияның бәрін жинаңыз

Мен ешқашан тұншығып қалмаймын деп ант етемін

Өйткені мен тек Нармада туралы сөйлеймін

Хара хара күнде

Менің махаббатымды оның суына түсіріңіз

Таудың бастаушысы шақырылуда

Енді кітаптар, бос сөздер жоқ

Одан енді қашуға болмайды

Мен енді жел мен жаңбырдан үйренемін

Арыстанның жалы әнінен

Күн мен айға тиіп жатқанда

Мен отырып, сол қабірді көрдім

Оның атына даңқ

Біз хара хара хара Нармада дейміз

Бір қарапайым терлейді

Оттай жанған бетімен

Мен денемді сол жерде қойдым

Иә, мен түсімде сабақты естідім

Аспанды сақтайтын қоймадан

Енді                                                                                                                          |

Менің әйелімді көріп тұрсыз, ол тот баспайтын

Мен оны түбіне апарып тастаймын

Бетке тиіп, Тәңірдің бәрі таудан шығады

Тәтті құшақ

Сіз оның әнін көресіз, ол естілмейді

Дүниені  жібермейінше

Сондықтан бәрін жасадым

Мен естігенімді көремін

Енді кітаптар, бос сөздер жоқ

Одан енді қашуға болмайды

Мен енді жел мен жаңбырдан үйренемін

Арыстанның жалы әнінен

Ол күн мен айға  жанасады

Мен отырып, оның қабірін көрдім

Оның есімімен барлық даңқ

Біз хара хара хара Нармада дейміз