Felicità - Tiromancino

Se tutte le stelle del mondo a un certo momento venissero giù

Tutta una serie di astri, di polvere bianca scaricata dal cielo

Ma il cielo senza i suoi occhi non brillerebbe più

Se tutta la gente del mondo senza nessuna ragione

Alzasse la testa e volasse su

Senza il loro casino, quel doloroso rumore

La terra, povero cuore non batterebbe più

Mi manca sempre l’elastico per tener su le mutande

Così che le mutande al momento più bello, mi vanno giù

Come un sogno finito, magari un sogno importante

Un amico tradito, anch’io sono stato tradito, ma non m’importa più

Tra il buio del cielo, le teste pelate bianche

Le nostre parole si muovono stanche, non ci capiamo più

Ma io ho voglia di parlare, di stare ad ascoltare

Di continuare a far l’asino, di comportarmi male, per poi non farlo più

Ah felicità

Su quale treno della notte viaggerai

Lo so, che passerai

Ma come sempre in fretta non ti fermi mai

Si tratterebbe di nuotare, prendendola con calma

Farsi trasportare dentro a due occhi grandi

Magari blu

E per doverli liberare

Attraversare un mare medioevale, lottare contro un drago strabico

Ma di draghi, baby, non ce ne sono più

Forse per questo i sogni sono cosi pallidi e bianchi

E rimbalzano stanchi tra le antenne lesse delle varie tv

E ci ritornano in casa portati da signori eleganti

Cessi che parlano, tutti quanti che applaudono, non ne vogliamo più

Ma se questo mondo è un mondo di cartone

Allora per essere felici basterebbe un niente

Magari una canzone, o chi lo sa

Se no sarebbe il caso di provare a chiudere gli occhi

Ma poi quando hai chiuso gli occhi, chissà cosa sarà

Ah felicità

Su quale treno della notte viaggerai

Lo so, che passerai

Ma come sempre in fretta non ti fermi mai

Дүниедегі барлық жұлдыздар бір сәтте түсіп кетсе

Жұлдыздардың тұтас тізбегі, аспаннан ұшқан ақ шаң

Бірақ оның көзі болмаса аспан енді жарқырамайды

Егер әлемнің барлық адамдары себепсіз болса

Ол басын көтеріп, ұшып кетті

Олардың бейберекетсіздігі жоқ, бұл ауыр шу

Жер, бейшара жүрек, соғуын тоқтатар еді

Мен әрқашан іш киімімді ұстайтын серпімді сағындым

Сондықтан трусики ең әдемі сәтте мен төмен түсемін

Аяқталған арман сияқты, мүмкін маңызды арман

Досым опасыздық жасады, мен де опасыздық жасадым, енді маған бәрібір

Қараңғы аспанның арасында ақ тақыр бастар

Сөзіміз шаршайды, енді бір-бірімізді түсінбейміз

Бірақ мен сөйлескім келеді, тыңдағым келеді

Есек болуды жалғастыру, өзін жаман ұстау, содан кейін оны қайталамау

Эх бақыт

Түннің қай пойызында жүресіз

Білемін, сен өтесің

Бірақ әрқашан асығыс сіз ешқашан тоқтамайсыз

Бұл баяу жүзу, жүзу туралы болар еді

Екі үлкен көзге түсіп кетіңіз

Мүмкін көк

Және оларды босату керек

Ортағасырлық теңізді кесіп өту, айдаһармен күресу

Бірақ айдаһар, балақай, енді жоқ

Мүмкін сондықтан да армандар ақшыл және ақшыл

Және олар әртүрлі теледидарлардың оқылатын антенналарының арасында шаршап секіреді

Ал олар талғампаз мырзалар әкелген үйлеріне қайтады

Сөйлеуді тоқтатады, бәрі қол шапалақтайды, біз бұдан былай қаламаймыз

Бірақ бұл дүние картон әлемі болса

Сонда бақытты болу үшін ештеңе жетпейді

Ән шығар, әлде кім білсін

Әйтпесе, көзіңізді жұмып көргеніңіз жөн болар еді

Бірақ содан кейін көзіңді жұмғанда оның не боларын кім білсін

Эх бақыт

Түннің қай пойызында жүресіз

Білемін, сен өтесің

Бірақ әрқашан асығыс сіз ешқашан тоқтамайсыз