Glamorama Demystified - Thyrane

'Tis devoured black and white all grey

The miasma of life is clear

As those last flowers wither away

And the faceless man bear the mask of fear… Fear…fear…

Silence once again divided the worlds

And still no echo, but the same shady voice

In this silence the crawling worms

Lick forever lonely one and rejoice… Fear…fear…

Phlegm surging from the canyon of lies

Soundless all abstract tears fall down

Transparent life in a frozen time

In this frustrated joy we all will drown

In this mirror of pain we must be pleased

Embraced by showing death and beauty

Ultimate satisfaction has been redeemed

Lick forever lonely one in tranquillity

Dreams of sand thy heavens bear

Forgotten are the fragments of a dying sun

Thy faceless masks now fear

So do lick forever harmonized as one… Fear…fear…

Ол ақ пен қараны түгелдей жеп қойды

Өмірдің қиындығы анық

Сол соңғы гүлдер солып қалады

Ал беті жоқ адам қорқыныш маскасын киеді... Қорқыныш...қорқыныш...

Тыныштық тағы да әлемді екіге бөлді

Әлі де жаңғырық жоқ, бірақ сол бір көлеңкелі дауыс

Бұл жерде жорғалап жүрген құрттар үнсіз қалады

Мәңгілік жалғыздықты жалап, қуаныңыз... Қорқыныш...қорқыныш...

Өтірік шатқалынан қақырық шығып жатыр

Дыбыссыз барлық абстрактілі көз жасы төгіледі

Қауыз  уақытта мөлдір өмір

Бұл ашуланған қуанышта біз бәріміз батып кетеміз

Бұл ауырсыну айнасында біз риза болуымыз керек

Өлім мен сұлулықты  көрсету арқылы құшақ жаяды

Соңғы қанағаттандыру қайтарылды

Мәңгілік жалғыздықты тыныштықта жалаңыз

Аспаныңыздағы құм туралы армандар

Өліп бара жатқан күннің сынықтары ұмытылды

Бетсіз маскаларыңыз енді қорқады

Ендеше бір   мәңгілік үйлесімді жалау болыңыз... Қорқыныш ...қорқыныш...